مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
مروری بر روی روش های استخراج و تحلیل برای تعیین وجود تارترازین (E 102) در مواد غذایی
عنوان انگلیسی مقاله:
A review of extraction and analytical methods for the determination of Tartrazine (E 102) in foodstuffs
کلمات کلیدی مقاله:
تارترازین، رنگ مصنوعی، استخراج، کروماتوگرافی، سنسور الکتروشیمیایی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
صنایع غذایی و شیمی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
علوم مواد غذایی،شیمی کاربردی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1- مقدمه
2- تارترازین ( E102)
2-1 ترکیب تاترازین
2-2 متابولیسم تارترازین
3- مطالعه های سم شناسی در مورد تارتارازین
4- بیشترین سطح مجاز استفاده از تارترازین
5- روش های استخراج تارترازین
5-1 استخراج مایع – مایع ( LLE )
5-2 استخراج فاز جامد ( SPE)
5-3 فیلتراسیون غشا
5-4 استخراج نقطه ابری
5-5 دیگر روش های استخراج
6- گام های تحلیلی
6-1 کروماتوگرافی
6-2 الکتروفورز مویین (CE )
6-3 طیف سنجی
6-4 سنسور های الکتروشیمیایی
6-5 پلیمر های نقش گرفته ی مولکولی (MIP)
6-6 دیگر روش های شناسایی
7- جمع بندی
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Food colorants are added to foods and beverages to restore the color lost during processing and to enhance the color of the food or to uniform the color of the final product. Food colorants have classified as natural or synthetic colorants. Most natural colorants are originated from plant sources such as anthocyanins, betanin, β-carotene and chlorophyll, whereas some colorants as like as carmine or carminic acid extracted from insects. However, natural colorants are unstable towards pH, heat and light. Synthetic colorants are obtained from a chemical process and mostly classes are azo dyes, quinolone, xanthene, triarylmethanes and indigoid. Synthetic colorants are widely used due to their stability towards pH, heat and light, water soluble and lower production cost [1].
1. مقدمه
رنگ دهنده های غذایی ، برای ایجاد کردن رنگی که در طول فرآوری از بین رفته است به مواد غذایی و نوشیدنی ها اضافه میشود تا موجب بهبود رنگ غذا شده و یا به محصول نهایی، شکلی یکنواخت بدهد. رنگ دهنده های غذایی به صورت رنگ دهنده های طبیعی و رنگ دهنده های مصنوعی تقسیم بندی میشوند. بیشتر رنگ دهنده های طبیعی از گیاهان مانن آنتوسیانین، بتینین، بتا کاروتن و کلروفیل سرچشمه میگیرند در حالی که رنگ دهنده هایی مانند کارمینیک و کارمینیک اسید از حشرات استخراج میشوند. اما، این رنگ دهنده های طبیعی نسبت به pH ، گرما و نور پایدار نیستند. رنگ دهنده های مصنوعی نیز از روند های شیمیایی به دست می آیند و بیشتر به صورت رنگ های دو نیتروژنی ( آزویی) کینولون، زانتان، تراریل متان و ساختار های مولکولی میباشند. این رنگ دهنده های ترکیبی به صورت گسترده مورد استفاده قرار میگیرند زیرا این رنگ ها نسبت به pH ، گرما و نور مقاوم هستند و در آب حل میشوند و هزینه ی تولید آنها کمتر است.