مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
رسانه های سرگرمی، قدرت فرهنگی و پس از جهانی شدن: مورد گسترش رسانه های بین المللی چین و گفتمان قدرت نرم
عنوان انگلیسی مقاله:
Entertainment media, cultural power, and post-globalization: The case of China’s international media expansion and the discourse of soft power
کلمات کلیدی مقاله:
رسانه های چینی، قدرت فرهنگی، سرگرمی، رسانه های جهانی، پس از جهانی شدن، قدرت نرم
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
علوم ارتباطات اجتماعی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
روابط عمومی، پژوهش در رسانه
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
جنگ نرم – استفاده گسترده و تعاریف گیج کننده
مذاکرات قدرت نرم در چین
از قدرت نرم تا قدرت فرهنگی: تشریح ابعاد ارتباطات دیپلماسی فرهنگی
قدرت فرهنگی و دیپلماسی عمومی: برخی از مقایسه های بین المللی
نتیجه گیری: پس از جهانی شدن؟
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Soft power—proliferating uses and confusing definitions One of the features of recent debates surrounding soft power and cultural diplomacy is that, as use of the term “soft power” has increased, there has been a blurring of specifics surrounding the definition of the term. The most influential definition of soft power remains that proposed by the Harvard University International Relations Theorist Joseph S Nye, which defined soft power as “the ability to get what you want through attraction rather than coercion or payments” (Nye, 2004, p. x) and the associated “ability to shape the preferences of others” (Nye, 2004, p. 5). In his earliest book addressing the topic, Bound to Lead: The Changing Nature of American Power, published in 1990, Nye sought to distinguish the command power associated with economic and military power from the co-optive or “soft” power of “setting the agenda and determining the framework of a debate” (Nye, 1990, p. 32). Nye (2011, p. 84) has argued that the soft power of a country rests upon three pillars: 1. Culture (in places where it is attractive to others); 2. Political values (when these live up to them at home and abroad); 3. Foreign policies (when others see these as legitimate and having moral authority).
جنگ نرم – استفاده گسترده و تعاریف گیج کننده
یکی از ویژگی های مذاکرات اخیر در مورد قدرت نرم و دیپلماسی فرهنگی این است که با افزایش استفاده از اصطلاح “قدرت نرم”، ابهام خاصی در تعریف این اصطلاح وجود دارد. تاثیرگذارترین تعریف از قدرت نرم همچنان همان تعریفی است که توسط Joseph S Nye، نظریه پرداز روابط بین المللی دانشگاه بین المللی دانشگاه هاروارد پیشنهاد شده است، که بیان می کند که قدرت نرم “توانایی کسب آن چیزی است که می خواهید از طریق جذابیت به جای اعمال فشار یا پرداخت پول ” بوده (Nye, 2004, p. x) و با “توانایی شکل دادن اولویت های دیگران” در ارتباط است (Nye, 2004, p. 5). Nye در اولین کتاب خود در رابطه با این موضوع به نام “تغییر ماهیت قدرت آمریکایی” که در سال 1990 منتشر شده است، به دنبال تمایز قدرت فرماندهی مرتبط با قدرت اقتصادی و نظامی از قدرت مشترک یا قدرت نرم “تنظیم دستور کار و تعیین چارچوب یک مذاکره” بوده است (Nye, 1990, p. 32). Nye (2011, p. 84) استدلال کرده است که قدرت نرم یک کشور بر سه پایه استوار است:
1. فرهنگ (در مکان هایی که برای دیگران جذاب است)؛
2. ارزش های سیاسی (زمانی که آنها در داخل و خارج از کشور زندگی می کنند)؛
3. سیاست های خارجی (زمانی که دیگران این ها را قانونی و دارای قدرت اخلاقی می بینند).