مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
قابلیت ارتجاعی زنجیره تامین، عملکرد شرکت و سیاست های مدیریتی در صنعت خطوط کشتیرانی
عنوان انگلیسی مقاله:
Supply chain resilience, firm performance, and management policies in the liner shipping industry
کلمات کلیدی مقاله:
قابلیت ارتجاعی زنجیره تامین، عملکرد شرکت، صنعت خطوط کشتیرانی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی صنایع و مدیریت
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
لجستیک و زنجیره تامین، مدیریت عملکرد، مدیریت استراتژیک
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. پیشینه پژوهش و مفاهیم اصلی
2.1 SCR
2.2 عملکرد
2.3 تاثیر SCR بر روی عملکرد: دیدگاه RBV
3. ارائه فرضیات
3.1 تاثیر فرهنگ مدیریت ریسک بر روی چابکی، یکپارچه سازی و مهندسی (مجدد) SC
3.2 تاثیر چابکی، یکپارچه سازی و مهندسی (مجدد) SC بر روی عملکرد
3.3 تاثیر عملکرد مدیریت ریسک بر عملکرد شرکت
4. روش شناسی
4.1 نمونه گیری
4.2 طراحی پرسشنامه
4.3 مراحل تحلیلی روش شناسی
5. نتایج تحلیل
5.1 نرخ پاسخ
5.2 گویایی
5.3 مشخصات پاسخ دهندگان
5.4 نظرات در مورد ریسک SC
5.5 ارزیابی اریبی روش معمول
5.6 مدل اندازه گیری
5.7 مدل ساختاری
6. بحث
7. نتیجه گیری و کارکرد ها
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
This study empirically examines a model that describes the relationship between supply chain resilience (SCR) and firm performance by using survey data collected from the Taiwanese liner shipping industry. In the model, the theoretical constructs of SCR consist of a risk management culture, agility, integration, and supply chain (re-)engineering. The results from testing the model show that the positive direct effects of a risk management culture on agility, integration, and supply chain (re-)engineering are significant and that risk management performance contributes to firm performance. The findings also suggest that risk management performance plays a crucial role in the positive effects of the three types of SCR (i.e., agility, integration, and supply chain (re-)engineering) on firm performance. Managers are advised to focus on the role of risk management performance to realize the performance value of SCR.
1. Introduction
Businesses compete no longer on an individual basis but as a member of a supply chain (SC) (Christopher, 2000). A wellmanaged SC is thus one of the enduring resources to enhance a firm’s competitive strength. Determining how to lower inventory levels, reduce lead times, increase SC efficiency, and enhance profit is a formidable challenge confronting many managers. Further, specialization in industry and the globalization of materials and markets encourage manufacturers to outsource their productive activities to nations with lower wages to reduce costs. On the other hand, manufacturers market their products to emerging countries with strong purchasing power such as the BRICS (Brazil, Russia, India, China, and South Africa) to increase their potential revenue. It is natural for SC members to transform themselves from local to regional or global operations. As an SC expands to include members from different cultures, locations, and time zones, SC management (SCM) becomes a complicated and challenging task.
چکیده
این مقاله به طور تجربی مدلی را که بیان کننده رابطه میان قابلیت ارتجاعی زنجیره تامین (SCR) و عملکرد شرکت است، با استفاده از داده های جمع آوری شده نظرسنجی از صنعت خطوط کشتیرانی تایوان، ارزیابی می کند. در این مدل، ساختار های نظری SCR شامل فرهنگ مدیریت ریسک ، چابکی ، یکپارچه سازی و مهندسی (مجدد) زنجیره تامین هستند. نتایج حاصل از ارزیابی مدل نشان می دهند که اثرات مستقیم مثبت فرهنگ مدیریت ریسک بر روی چابکی، یکپارچه سازی و مهندسی (مجدد) زنجیره تامین معنادار بوده و عملکرد مدیریت ریسک در عملکرد شرکت تاثیر گذار است. همچنین یافته ها نشان می دهند که عملکرد مدیریت ریسک نقش مهمی در اثرات مثبت سه نوع SCR (چابکی، یکپارچه سازی و مهندسی (مجدد) زنجیره تامین) بر روی عملکرد شرکت ایفا می کند. به مدیران توصیه می شود تا بر روی نقش عملکرد مدیریت ریسک جهت تحقق ارزش عملکردی SCR متمرکز شوند.
1. مقدمه
در حال حاضر، کسب و کار ها به جای رقابت به صورت مجزا، به عنوان عضوی از یک زنجیره تامین (SC) رقابت می کنند (کریستوفر، 2000). از این رو SC با مدیریت مطلوب به عنوان یکی از منابع مناسب جهت تقویت قدرت رقابت شرکت محسوب می شود. تعیین میزان نحوه کاهش سطح موجودی، زمان انتظار، افزایش بهره وری SC و افزایش سود به عنوان یک چالش دشوار پیش روی بسیاری از مدیران شناخته می شود. همچنین، تخصصی شدن صنایع و جهانی سازی مواد و بازارها موجب شده است تا تولید کنندگان اقدام به برون سپاری فعالیت های تولیدی خود برای کشورهای دارای دستمزد کمتر به منظور کاهش هزینه ها نمایند. از سوی دیگر، تولید کنندگان بیشتر تمرکز خود جهت عرضه محصولات را بر روی کشور های نو ظهور اقتصادی با قدرت خرید بالا مانند BRICS (برزیل، روسیه، هندوستان، چین و آفریقای جنوبی) جهت افزایش درآمد، معطوف کرده اند. از این رو گذار اعضای SC از اقدامات و فعالیت های محلی به حوزه منطقه ای یا جهانی چندان شگفت انگیز به نظر نمی رسد. با گسترش SC به منظور در نظر گرفتن اعضای متعلق به فرهنگ ها، کشور ها و محدوده های زمانی متفاوت، مدیریت SC (SCM) در حال تبدیل شدن به یک وظیفه پیچیده و چالش برانگیز است.