مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
درک رابطه بین رضایت از سفر و بهزیستی فردی با توجه به نقش ویژگی های شخصیتی: مدل معادله ساختاری
عنوان انگلیسی مقاله:
Understanding the relationship between travel satisfaction and subjective well-being considering the role of personality traits: A structural equation model
کلمات کلیدی مقاله:
بهزیستی فردی، رضایت از سفر، شخصیت، مدلسازی معادله ساختاری
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
روانشناسی، علوم اجتماعی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
پژوهش اجتماعی، روانشناسی عمومی، روانشناسی شناخت
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. مروری بر ادبیات
1.2 رضایت از سفر و بهزیستی فردی
2.2 مفهوم بهزیستی فردی
3.2 سنجش بهزیستی فردی و رضایت از سفر
4.2. شخصیت و بهزیستی فردی
3. چهارچوب مفهومی
4. جمع آوری داده¬ها و مقیاس¬های اندازه گیری
1.4. فرآیند
2.4 سنجش
5. تحلیل داده¬های مقدماتی
1.5 شرح نمونه
2.5 تأیید
6. مدل معادله ساختاری
1.6 مدل تخمین
2.6 مدل ساختاری
7 مبحث و نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Since long, subjective well-being, a concept closely related to life satisfaction, happiness and fulfilment has been a topic of research in social and psychological sciences. Subjective well-being expresses people’s cognitive and emotional evaluations of their lives. These evaluations include people’s emotional reactions to events, their moods, judgments of life satisfaction and fulfilment, and satisfaction with different domains of life such as marriage and work (Diener, Oishi, & Lucas, 2003). Thus, subjective well-being is a multi-dimensional concept that covers many life domains. The concept has been measured using a variety of different scales (Diener, Emmons, Larsen, & Griffin, 1985; Diener & Suh, 1997). As an alternative to the concept of utility, subjective well-being has been proposed as a measure of individuals’ benefits in a number of different life domains (Kahneman, Diener, & Schwarz, 1999).
1. مقدمه
از مدت ها قبل بهزیستی فردی به عنوان مفهوم مرتبط با رضایت از زندگی، خوشحالی و تعهد موضوع تحقیق در علوم اجتماعی و روانشناسی بوده است. بهزیستی فردی به ارزیابی شناختی و احساسی مردم از زندگیشان اشاره می نماید. این ارزیابی ها شامل عکس العمل های احساسی مردم نسبت به وقایع، حالات، قضاوت در مورد رضایت از زندگی و تعهد و رضایت از حوزه های مختلف زندگی مانند ازدواج و کار هستند (Diener, Oishi, & Lucas, 2003). از اینرو بهزیستی فردی یک مفهوم چند بعدی بوده که بسیاری از حوزه های زندگی را دربر می گیرد. این مفهوم با استفاده از معیار و مقیاس های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است(Diener, Emmons, Larsen, & Griffin, 1985; Diener & Suh, 1997). به عنوان جایگزین مفهوم سودمندی، بهزیستی فردی به عنوان معیار مزایای افراد در حوزه های مختلف زندگی پیشنهاد شده است (Kahneman, Diener, & Schwarz, 1999).