مقاله ترجمه شده درباره مدیریت عفونت های تنفسی ویروسی در گیرندگان پیوند سلول های خونساز و بیماران مبتلا به بدخیمی های خونی – سال2014
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
مدیریت عفونت های تنفسی ویروسی در گیرندگان پیوند سلول های خونساز و بیماران مبتلا به بدخیمی های خونی
عنوان انگلیسی مقاله:
Management of Respiratory Viral Infections in Hematopoietic Cell Transplant Recipients and Patients With Hematologic Malignancies
کلمات کلیدی مقاله:
RSV، سرطان، میزبانی با سیستم ایمنی ضعیف، درمان ضد ویروسی، پیشگیری از عفونت
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
ایمنی شناسی پزشکی، ویروس شناسی پزشکی، پزشکی ریه، هماتولوژی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
علائم بالینی
تشخیص بالینی
عوامل خطرساز پیشرفت بیماری به سوی عفونت‌های مجاری تنفسی تحتانی (LRTI) و مرگ
مدیریت عفونت‌های تنفسی ویروسی
RSV
PIV
hMPV
ویروس آنفلوانزا
استراتژی‌های پیشگیرانه
خلاصه
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Despite preventive strategies and increased awareness, a high incidence of respiratory viral infections still occur in patients with hematologic malignancies (HMs) and in recipients of hematopoietic cell transplant (HCT). Progression of these viral infections to lower respiratory tract may prove fatal, especially in HCT recipients. Increasing evidence on the successful use of ribavirin (alone or in combination with immunomodulators) for the treatment of respiratory syncytial virus infections in HM patients and HCT recipients is available from retrospective studies; however, prospective clinical trials are necessary to establish its efficacy with confidence. The impact on progression to pneumonitis and/or mortality of treating parainfluenza virus infections with available (ribavirin) or investigational (DAS181) antiviral agents still needs to be determined. Influenza infections have been successfully treated with neuraminidase inhibitors (oseltamivir or zanamivir); however, the efficacy of these agents for influenza pneumonia has not been established, and immunocompromised patients are highly susceptible to emergence of antiviral drug resistance, most probably due to prolonged viral shedding. Infection control measures and an appreciation of the complications following respiratory viral infections in immunocompromised patients remain crucial for reducing transmission. Future studies should focus on strategies to identify patients at high risk for increased morbidity and mortality from these infections and to determine the efficacy of novel or available antiviral drugs.
چکیده
با وجود استراتژی‌های پیشگیرانه و افزایش آگاهی بیماران، عفونت‌های تنفسی ویروسی در بیماران مبتلا به بدخیمی‌های خونی (HMs) و در گیرندگان پیوند سلول‌های خونساز (HCT) هنوز هم با درصد شیوع بالایی رخ می‌دهد. پیشرفت این عفونت‌های ویروسی به مجاری تنفسی تحتانی به خصوص ممکن است در گیرندگان پیوند سلول‌های خونساز کشنده باشد. شواهد روز افزونی پیرامون استفاده‌ی موفق از ریباویرین (به تنهایی یا در ترکیب با تعدیل‌کننده‌های ایمنی ) به منظور درمان عفونت‌های تنفسی ویروسی سن‌سی‌شیال در بیماران مبتلا به بدخیمی‌های خونی و گیرندگان پیوند سلول‌های خونساز از مطالعات گذشته‌نگر بدست آمده‌اند؛ با این حال، انجام آزمایشات بالینی آینده‌نگر به منظور ثبات اثربخشی این دارو ضروری است. تاثیر ریباویرین یا عوامل ضدویروسی تحقیقاتی (DAS181) بر روی پیشرفت عفونت به سوی التهاب ریوی و یا مرگومیر ناشی از عفونت‌های ویروس پاراآنفلوانزا بایستی مشخص شود. عفونت‌های آنفلوانزایی با موفقیت توسط مهارکننده‌های نورآمینیداز (اسلتامیویر یا زانامیویر) درمان شده‌اند؛ با این حال، اثربخشی این عوامل در درمان پنومونی آنفلوانزا تایید نشده است و بیمارانی با سیستم ایمنی ضعیف احتمالا به علت انتشار طولانی‌مدت ویروس به شدت به مقاومت در برابر داروی ضدویروسی حساس هستند. اقدامات کنترل عفونت و تشخیص عوارض ناشی از عفونت‌های تنفسی ویروسی در بیماران مبتلا به اختلالات سیستم ایمنی به منظور کاهش انتقال بیماری بسیار مهم هستند. مطالعات آینده باید بر روی استراتژی‌های درمانی تمرکز داشته باشند تا بیماران در معرض خطر بالای افزایش شیوع بیماری و مرگومیر ناشی از این عفونت‌ها را شناسایی کنند و اثربخشی داروهای جدید یا موجود را تعیین کنند.
