مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
آژانس و اقدام مشترک در برنامه ریزی فضایی دریای بالتیک: هماهنگی سیاست های فراملیتی در ارتقای همبستگی منطقه ای
عنوان انگلیسی مقاله:
Collective action and agency in Baltic Sea marine spatial planning: Transnational policy coordination in the promotion of regional coherence
کلمات کلیدی مقاله:
دریای بالتیک، رویکرد اکوسیستم، سیاست یکپارچگی، برنامه ریزی فضایی دریایی، مشارکت ذینفع، علوم اجتماعی، توسعه پایدار
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی منابع طبیعی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1- مقدمه
2- روش شناسی
3- پس زمینه
4- چارچوب تحلیلی
5- نتایج و تجزیه و تحلیل
5-1 هماهنگی اقدامات جمعی مربوط به برنامه ریزی فضایی دریایی در منطقه دریای بالتیک
5-2 هماهنگی بر اساس آژانس: ناسازگاری سازمانی دوجانبه و اولویت بین رویکرد اکوسیستم و رشد آبی
6- بحث
6-1 HELCOM-VASAB WG – اقدام جمعی بین دستورالعمل های اتحادیه اروپا و سیاست های برنامه ریزی ملی
6-2 رسیدگی به ناسازگاری های سازمانی در هماهنگی دو جانبه مربوط به آژانس
7- نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Marine spatial planning has been heralded as a key initiative to improve marine governance of nature protection and sustainable resource use [1–5]. To protect ecosystem integrity, the Ecosystem Approach has been conceptualised as a boundary condition for blue growth, that is, economic development based on marine resource uses and other maritime activities must be undertaken within the limitations of the ecosystem [4–7]. Stakeholder participation is considered a key mechanism in both marine spatial planning and in the Ecosystem Approach that complements scientific knowledge in policy-making, and furthermore increases legitimacy and facilitates implementation [8,9]. Moreover, these three components – marine spatial planning, the Ecosystem Approach, and stakeholder participation – have developed in parallel in various contexts and with somewhat different objectives, and are now brought together in order to promote ecological, economic, and social sustainability in contemporary marine governance [10].
1- مقدمه
برنامه ریزی فضایی دریایی به عنوان یک طرح اصلی برای بهبود مدیریت دریایی حفاظت از طبیعت و استفاده از منابع پایدار مطرح شده است. برای حفظ یکپارچگی اکوسیستم، رویکرد اکوسیستم به عنوان یک شرط مرزی برای رشد آبی مفهوم سازی شده است، یعنی توسعه اقتصادی مبتنی بر منابع دریایی و سایر فعالیت های دریایی باید تحت محدودیت های اکوسیستم قرار گیرند. مشارکت ذینفع مکانیسمی کلیدی در برنامه ریزی فضایی دریایی و رویکرد اکوسیستم در نظر گرفته می شود که دانش علمی را در سیاست گذاری تکمیل کرده و علاوه بر این مشروعیت افزایش یافته و اجرا را تسهیل می کند. همچنین، این سه عنصر برنامه ریزی فضایی دریایی، رویکرد اکوسیستم و مشارکت ذینفع در زمینه های مختلف و با اهداف متفاوت به طور موازی توسعه یافته اند، و برای ارتقای پایداری اکولوژیکی، اقتصادی و اجتماعی در حاکمیت دریایی معاصر جمع شده اند.