مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
امکان سنجی و کارایی روش رفتار درمانی شناختی (CBT) دیجیتالی برای بهبود علائم اختلال اضطراب فراگیر: پژوهشی چند مرحله ای بر روی نمونه های تصادفی
عنوان انگلیسی مقاله:
Feasibility and efficacy of a digital CBT intervention for symptoms of Generalized Anxiety Disorder: A randomized multiple-baseline study
کلمات کلیدی مقاله:
اضطراب، دیجیتال، رفتار درمانی شناختی، طرح تجربی تک‌موردی، تلفن های هوشمند
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
روانشناسی و پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
روانپزشکی، روانشناسی بالینی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. اصول و روش ها
2.1. مشارکت کنندگان
2.2. طراحی
2.3. اصول اخلاق
2.4. روند انجام تحقیق
2.5. روش دیجیتال رفتار درمانی شناختی
2.6. معیارها
2.7. تحلیل داده ها
3. نتیجه گیری
3.1. غرقگی مشارکت کنندگان
3.2. امکان سنجی
3.3. اثربخشی اولیه
4. مباحثه
4.1. محدودیت ها
5. نتیجه گیری
تضاد منافع
سمت و مسئولیت نویسندگان در این مطالعه
اعلام علاقه رقابتی
منابع
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
Background and objectives Cognitive behavioral therapy (CBT) is a first-line treatment for anxiety, but it is not widely available as clinical guidelines recommend. We examined the feasibility and efficacy of a novel smartphone-based fully automated digital CBT intervention, ‘Daylight™‘, to improve symptoms of Generalized Anxiety Disorder (GAD).
Methods In this multiple-baseline design, 21 adults (20 F; mean age 43yrs. range 19–65yrs.) with moderate-to-severe symptoms of GAD were randomized to one of three baseline durations (2-, 4-, or 6-weeks) and then received access to digital CBT. Participants completed daily ratings of anxiety and worry, weekly measures of anxiety, depressive symptoms, and sleep, and measures of anxiety, worry, wellbeing, quality of life, CBT skill acquisition, and work performance at initial assessment prior to baseline randomization, post-intervention, and follow-up.
Results Digital CBT was found to be feasible in terms of engagement, satisfaction, and safety. For preliminary efficacy, improvements were detected in daily and weekly outcomes of anxiety for most participants. Despite individual differences, significant improvements occurred with the introduction of digital CBT and not during baseline. Overall, 70% of participants no longer had clinically significant symptoms of GAD, 61% no longer had significant depressive symptoms, and 40% no longer had significant sleep difficulty at post-intervention.
Limitations The study sample was recruited using the internet and was mostly female, limiting the generalizability of the findings.
Conclusions Findings support the feasibility and efficacy of Daylight. Further examination in randomized controlled trials is now warranted.
چکیده
پیش زمینه و اهداف مقاله: رفتار درمانی شناختی (CBT) روش درمانی خط مقدم برای درمان اضطراب است، اما به عنوان یک شیوه ی درمانی شایع در دستورالعمل های بالینی مورد استفاده قرار نمی گیرد. در این مقاله با استفاده از طرح دیجیتالی جدید دی لایت که کاملا خودکار بوده و با کمک تلفن های هوشمند صورت می‌پذیرد، امکان سنجی و کارایی روش رفتار درمانی شناختی (CBT) در جهت بهبود علائم اختلال اضطراب فراگیر (GAD) را مورد بررسی قرار داده ایم.
روش های تحقیق: در این طرح چند مرحله ای، 21 فرد بالغ (شامل 20 خانم؛ با میانگین سنی 43 سال در دامنه میان 19 تا 65 سال) با علائم متوسط تا حاد اختلال اضطراب فراگیر برای بررسی در یکی از دوره های سه گانه (2، 4 یا 6 هفته ای) به صورت تصادفی انتخاب شدند و سپس روش دیجیتال رفتار درمانی شناختی در دسترس آن ها قرار داده شد. مشارکت کنندگان داده های مربوط به دامنه اضطراب و نگرانی روزانه، میزان اضطراب هفتگی، علائم افسردگی و کیفیت خواب خود را تکمیل نمودند و در ارزیابی اولیه پیش از تصادفی سازی، قبل از به کارگیری روش رفتار درمانی شناختی و پس از به کار بستن آن معیارهای خود از اضطراب، نگرانی، بهزیستی، کیفیت زندگی، تاثیر کسب مهارت های CBT و راندمان کاری را به ثبت رساندند.
یافته ها: معلوم شد که روش دیجیتال رفتار درمانی شناختی از نظر میزان مشارکت، رضایت و ایمنی روش قابل اجرایی می باشد. در بررسی اثربخشی اولیه مشخص شد در نتایج اضطراب روزانه و هفتگی اکثر مشارکت کنندگان بهبود حاصل شده است. علیرغم وجود تفاوت های فردی، با به کارگیری روش دیجیتال رفتار درمانی شناختی پیشرفت‌های چشمگیری حاصل شد که در مراحل اولیه مشاهده نشده بود. به طور کلی، پس از بکارگیری روش CBT، %70 از مشارکت کنندگان دیگر علائم بالینی قابل توجهی از اختلال اضطراب فراگیر نداشتند، 61% علائم افسردگی قابل توجهی را شاهد نبودند و 40% از آنان دیگر از اختلال بی خوابی معنا داری رنج نمی بردند.
محدودیت ها: نمونه هایی که مورد مطالعه قرار گرفتند از طریق یک آگهی اینترنتی انتخاب شدند و بیشتر آن ها خانم بودند، که این امر تعمیم یافته ها را محدود می سازد.
نتیجه گیری: یافته ها امکان سنجی و کارایی طرح دی لایت را تایید می کند. لازم است در تحقیقات آتی نمونه های تصادفی آزمایشی به شکل کنترل شده ای انتخاب شوند.