مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
پوشش، ماندگاری یا زمان پاسخ: مطالعه مقایسه ای آمار عملکرد مورد استفاده در مدلهای مکان آمبولانس از طریق شبیه سازی – بهینه سازی
عنوان انگلیسی مقاله:
Coverage, survivability or response time: A comparative study of performance statistics used in ambulance location models via simulation–optimization
کلمات کلیدی مقاله:
مکانیابی آمبولانس، مدلهای پوشش، قابلیت بقا، شبیه‌سازی، متا- اکتشافی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی صنایع، فناوری اطلاعات و ارتباطات
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
برنامه ریزی و تحلیل سیستم ها، بهینه سازی سیستم ها و کاربردهای ICT
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. پیشگفتار
2. مرور تحقیقات
3. متدلوژی تحقیق
3.1. الگوریتم بهینه‌سازی
3.2. روال جستجوی tabu واکنشی (RTS)
3.3. یک الگوریتم جستجوی محلی
4. نتایج
4.1. تاثیر روی پوشش
4.2. تاثیر روی قابلیت بقا
4.3. تاثیر روی متوسط زمان‌های واکنش
4.4. تاثیر روی بالانس (تعادل) بار کاری
4.5. مقایسه زمان‌های واکنش شبیه‌سازی شده با زمان‌های واکنش واقعی
5. نتیجه‌گیری‌ها
منابع
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
Rapid response to medical emergencies is one of the main goals of Emergency Medical Service (EMS) systems. Ability to provide timely response is affected by fleet size and the locations of the ambulances. Literature on ambulance location has been dominated by models which either maximize coverage, or guarantee coverage within some threshold. Recent work has shifted the objective from maximizing coverage to improving patient survivability. In this paper we compare the performance of three recent ambulance location model objectives by applying a simulation–optimization framework. Our findings show that the maximum survivability objective performs better in both survivability and coverage metrics. Further, the results also support using the survivability objective for resource constrained ambulance operators.
چکیده
واکنش سریع به وضعیت‌های اوراژانسی پزشکی، یکی از اهداف اصلی سیستم‌های خدمات اورژانس پزشکی (EMS) است. توانایی ارائه واکنش به موقع، از اندازه ناوگان و مکان‌های آمبولانس‌ها تاثیر می‌پذیرد. تحقیقات در زمینه مکانیابی آمبولانس، تحت تاثیر مدل‌هایی هستند که یا پوشش را ماکسیمم‌سازی می‌کنند یا پوشش در محدوده یک آستانه را تضمین می‌کنند. کارهای اخیر، هدف را از ماکسیمم‌سازی پوشش به بهبود قابلیت بقای بیمار شیفت داده‌اند. در این مقاله، عملکرد سه هدف مدل مکانیابی آمبولانس جدید را با استفاده از یک چارچوب بهینه‌سازی-شبیه‌سازی مقایسه می‌کنیم. یافته‌های ما نشان می‌دهند که هدف ماکسیمم قابلیت بقا دارای عملکرد بهتری در هر دو متریک پوشش و قابلیت بقا است. علاوه‌براین، نتایج همچنین از استفاده از هدف قابلیت بقا برای اوپراتورهای آمبولانس با آمبولانس-محدود پشتیبانی می‌کنند.