مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
یک روش مدلسازی یکپارچه برای قاب های بتن مسلح (RC) میانقاب شده با مصالح بنایی و تقویت شده با مصالح کامپوزیتی
عنوان انگلیسی مقاله:
A unified macro-modelling approach for masonry-infilled RC frames strengthened with composite materials
کلمات کلیدی مقاله:
کامپوزیت ها، بهسازی لرزه ای، قاب های بتن مسلح RC پرشده، پرکننده های بنایی، مدل کلان
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی عمران
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
سازه، مدیریت ساخت
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1.مقدمه
2.روش‌های مدلسازی موجود
3.تعریف میانقاب و اتصال پیشنهادی برای میانقاب های مقاوم‌سازی شده
1.1تعریف میانقاب فشاری
3.2. سهم اتصال کششی
4. تنظیم معادلات مدلسازی تجربی
4.1. پایگاه داده تجربی
4.2. ارتباط بین پارامترهای تجربی و مدلسازی
4.3. افزایش در عرض میانقاب
4.4. معادله مقاومت اتصال تجربی
5. تحلیل ها و بحث
5. ۱ تحلیل کمی مدل تجربی پیشنهادی
5. ۲ تفسیر کیفی آسیب با استفاده از مدل پیشنهادی
5. ۳ روش طراحی مقاوم سازی ساده شده
6. نتیجه‌گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
Non-structural masonry infills in existing reinforced concrete (RC) frame structures are known to affect their seismic behaviour significantly with potential detrimental effects. Increasing experimental evidence is available for the use of composite materials, such as fibre-reinforced polymers (FRP) and textile reinforced mortars (TRM), for in-plane retrofitting of brittle masonry infills. In order to apply such strengthening solutions in practice, adequate analytical models for predicting the behaviour are needed, however the large variation in infill properties already makes modelling the behaviour of non-retrofitted infills a challenge. Based on existing experimental and numerical studies on retrofitted infills, a macro-model is proposed, comprising a tie to account for the tensile strength of the composites materials, but also an increased compressive strut width due to the composite materials improving connection of the infill to the frame. After compiling a database of experimental data for composite retrofitted specimens tested in the literature, empirical equations for tie and strut strength was obtained. These equations constitute the first unified approach for FRP- and TRM-strengthened infills and were verified against the largest database of experimental results to date. The strut model was calibrated for the increase in strut width in terms of experimentally obtained stiffness increase, while the tie model was determined based on the remaining increase in strength. The empirical equations were shown to achieve a relatively high correlation with experimental results and to represent the mechanics of tested specimens well in terms of observed damage, hence indicating their potential for use as design-oriented equations for composite strengthened infills.
چکیده
میانقاب های مصالح بنایی غیرسازه ای در سازه‌های قابی بتن مسلح (RC) موجود، به طور قابل‌توجهی رفتار لرزه‌ای آن‌ها را با اثرات زیان بار بالقوه تحت‌تاثیر قرار می‌دهند. افزایش شواهد تجربی برای استفاده از مصالح کامپوزیتی، مانند پلیمرهای تقویت‌شده با الیاف (FRP) و ملات های تقویت‌شده با پارچه (TRM)، برای مقاوم‌سازی درون صفحه‌ای میانقاب های شکننده در دسترس است. به منظور اعمال چنین راه‌حل‌های تقویتی در عمل، مدل‌های تحلیلی کافی برای پیش‌بینی رفتار مورد نیاز است، با این حال تغییر زیاد در خواص میانقاب در حال حاضر مدلسازی رفتار میانقاب های مقاوم‌سازی نشده را به چالش می‌کشد. براساس مطالعات تجربی و عددی موجود در مورد میانقاب های مقاوم‌سازی شده، یک مدل ماکرو پیشنهاد شده‌است که شامل یک اتصال برای در نظر گرفتن مقاومت کششی مصالح کامپوزیتی است، اما با این حال یک میانقاب فشاری با عرض افزایش‌یافته ناشی از مصالح کامپوزیتی اتصال میانقاب به قاب را بهبود می‌بخشد. پس از جمع‌آوری یک پایگاه‌داده از داده‌های تجربی برای نمونه‌های تقویت‌شده کامپوزیتی تست شده در مقالات، معادلات تجربی برای مقاومت اتصال و میانقاب به دست آمد. این معادلات اولین روش یکپارچه برای میانقاب های تقویت‌شده با پلیمرهای تقویت‌شده با الیاف ( FRP) و ملات های تقویت‌شده با پارچه ( TRM )را تشکیل می‌دهند و تا به امروز در برابر بزرگ‌ترین پایگاه‌داده نتایج تجربی تایید شده‌اند. مدل میانقاب برای افزایش عرض میانقاب از نظر افزایش سختی تجربی بدست‌آمده کالیبره شد، در حالی که مدل اتصال براساس افزایش باقی مانده مقاومت تعیین شد. روابط تجربی برای دستیابی به همبستگی نسبتا بالا با نتایج تجربی و نشان دادن مکانیک نمونه‌های تست شده به خوبی از نظر آسیب مشاهده‌شده نشان داده شدند، بنابراین پتانسیل آن‌ها برای استفاده به عنوان معادلات طراحی محور برای میانقاب های تقویت‌شده کامپوزیتی نشان داده شد.