مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
مزایا و معایب تدوین یک برنامه ریزی منابع سازمانی برای مدیریت کیفیت در یک نهاد معتبر: مطالعه موردی COSMOB
عنوان انگلیسی مقاله:
Advantages and disadvantages of developing an enterprise resource planning to manage quality in an accredited reality. COSMOB S.p.A case study
کلمات کلیدی مقاله:
سامانه های اطلاعاتی، اعتباربخشی، سامانه های برنامه ریزی منابع سازمانی، مدیریت کیفیت
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مدیریت
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مدیریت کیفیت و بهره وری، مدیریت منابع اطلاعاتی، سیستم های اطلاعاتی پیشرفته
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. مروری بر پیشینه
2.1 انگیزه ها برای پذیرش برنامه ریزی منابع سازمانی
2.2 عوامل مهم موفقیت در برنامه ریزی منابع سازمانی و موانع پیش روی پذیرش
2.3 استفاده از برنامه ریزی منابع سازمانی در شرکت های کوچک و متوسط
3. روش شناسی
4. مطالعه موردی COSMOB
4.1 بخش مبلمان سازی چوبی و اطلاعاتی سازی
4.2 وجهه شرکت
4.3 مدیریت کیفیت در COSMOB
4.4 پذیرش سامانه ی برنامه ریزی های منابع سازمانی در COSMOB
4.5 دلایل پذیرش برنامه ریزی های منابع سازمانی و موانع مواجه شده
5. نتیجه گیری
منابع
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
The evolution of information systems has followed that of information technology (IT). But it was not until the 1990s that enterprise resource planning (ERP) systems also became widespread in small- and medium-sized businesses as tools to manage business processes in an integrated manner (Seethamraju, 2015). The collection and processing of information has become, in recent decades, a fundamental competitive factor. Information plays a crucial role within the business system, providing an important contribution to all the processes that support corporate governance. Some studies have shown that corporate performance and competitive advantage are increasingly linked to intangible elements such as information assets and knowledge development and sharing (Morabito, 2013). In this context, political initiatives have begun to support companies in the transition to the so-called “Industry 4.0” (Weyer et al., 2015). This term refers to the digitalization of production processes and the diffusion of artificial intelligence embedded in objects. The technological elements that are currently transforming the industrial world are represented by the Internet of Things, artificial intelligence, robotics, cloud computing (Lee et al., 2015; Bravi et al., 2018; Basl, 2017).
1. مقدمه
تکامل سامانه های اطلاعاتی دنباله روی تکامل فن آوری اطلاعات (IT) بوده است. اما تنها در دهه ی 1990 بود که سامانه های برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) نیز به عنوان ابزارهایی متداول برای مدیریت فرایندهای تجاری به شیوه-ای یکپارچه در کسب و کارهای کوچک و متوسط رواج یافتند (سیتاماراجو، 2015). گردآوری و پردازش اطلاعات در دهه های اخیر به یک عامل رقابتی بنیادین تبدیل شده است. اطلاعات نقشی مهم و حیاتی در سامانه ی تجاری ایفا می کند و سهم به سزایی در همه ی فرایندهایی که از مدیریت شرکت پشتیبانی می کنند، دارد. برخی پژوهش ها نشان داده اند که عملکرد شرکت و مزیت رقابتی به طور فزاینده ای با مؤلفه های ناملموسی همچون دارایی های اطلاعاتی، دانش افزایی و به اشتراک گذاری مرتبط هستند (مورابیتو، 2013). در این بافت، ابتکارات سیاسی به تدریج از شرکت ها برای گذار به اصطلاحاً «انقلاب صنعتی چهارم» پشتیبانی کردند (ویِر و همکاران، 2015). این اصطلاح به دیجیتالی-شدن فرایندهای تولید و گسترش هوش مصنوعی به کار رفته در اشیاء اشاره دارد. عناصر فن آورانه که در حال حاضر جهان صنعتی را دگرگون می کنند شامل اینترنت اشیاء، هوش مصنوعی، روباتیک و رایانش ابری هستند (لی و همکاران، 2015؛ براوی و همکاران، 2018؛ باسل، 2017).