مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
آموزش برنامه درسی
عنوان انگلیسی مقاله:
Curriculum Learning
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
علوم تربیتی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مدیریت و برنامه ریزی آموزشی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1- مقدمه
2- نکاتی در خصوص مسئله بهینه سازی سخت یادگیری شبکه های عصبی عمیق
3- برنامه درسی به عنوان روش مستمر
4- آزمایشات اسباب بازی با معیار محدب
4-1 مثال های شفاف تر به تعمیم بهتر و سریع تر کمک می کنند
4-2 معرفی تدریجی مثال های سخت تر موجب تسریع آموزش انلاین می شود
5- آزمایشاتی بر روی تشخیص شکل
6- آزمایشات بر روی مدل سازی زبان
6-1 معماری
6-2 آزمایشات
7- بحث و کار های آینده
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1 Introduction
Humans need about two decades to be trained as fully functional adults of our society. That training is highly organized, based on an education system and a curriculum which introduces different concepts at different times, exploiting previously learned concepts to ease the learning of new abstractions. By choosing which examples to present and in which order to present them to the learning system, one can guide training and remarkably increase the speed at which learning can occur. This idea is routinely exploited in animal training where it is called shaping (Skinner, 1958; Peterson, 2004). Previous research (Elman, 1993; Rohde & Plaut, 1999) at the intersection of cognitive science and machine learning has raised the following question: can machine learning algorithms benefit from a similar training strategy? The idea of training a learning machine with a curriculum can be traced back at least to Elman (1993). The basic idea is to start small, learn easier aspects of the task or easier sub-tasks, and then gradually increase the difficulty level. The experimental results and discussion presented by Elman (1993) suggested that successful learning of grammatical structure depends, not on innate knowledge of grammar, but on starting with a limited architecture that is at first quite restricted in complexity, but then expands its resources gradually as it learns. Such conclusions are important for developmental psychology, because they illustrate the adaptive value of starting, as human infants do, with a simpler initial state, and then building on that to develop more and more sophisticated representations of structure. Elman (1993) makes the statement that this strategy could make it possible for humans to learn what might otherwise prove to be unlearnable. However, these conclusions have been seriously questioned in Rohde and Plaut (1999). These authors did a similar set of learning simulations in which pseudo-languages were learned better without a curriculum than with a curriculum.
1- مقدمه
انسان به دو دهه آموزش نیاز دارد تا بتواند به یک فرد بالغ کارامد در جامعه تبدیل شود. این آموزش بر اساس سیستم آموزشی و یک برنامه درسی که مفاهیم مختلف را در زمان های مختلف معرفی می کند کاملا سازمان دهی شده و از مفاهیم یادگرفته شده قبلی برای تسهیل یادگیری مفاهیم جدید استفاده می کند. با انتخاب نوع مثال های ارایه شده و ترتیب ارایه این سوال ها در یک سیستم آموزشی، می توان آموزش را پیش برده و سرعت یادگیری را افزایش داد. این ایده به طور مستمر در آموزش حیوانات نیز استفاده می شود که به آن شکل دهی می گویند( اسکینر 1958، پترسون 2004، کراگر و دیان 2009).
تحقیقات اخیر( المان 1993، راد و پلات 1999) در زمینه ارتباط علوم شناختی و یادگیری ماشینی ، منجر به حادث شدن سوال زیر شده است:آیا الگوریتم های یادگیری ماشینی از یک راهبرد آموزشی مشابه استفاده می کنند؟ ایده آموزش یک ماشین یادگیری با یک برنامه درسی به المان(1993) بر می گردد. ایده اصلی، شروع از خرد، یادگیری ابعاد آسان تر یک کار و یا کار های فرعی آسان تر و افزایش تدریجی سطح مشکلات و سختی می باشد. نتایج آزمایشات و بحث ارایه شده توسط المان(1993) نشان داده است که یادگیری موفق ساختار دستوری بستگی به شروع با یک معماری محدودی دارد که از نظر پیچیدگی دارای محدودیت است( بستگی به دانش ذاتی گرامر و دستور ندارد)، بلکه این موجب توسعه تدریجی منابع می شود. این نتایج از اهمیت زیادی برای روان شناسی رشد برخوردار است زیرا نشان دهنده ارزش تطبیقی شروع یادگیری است، همان طور که نوزاد با یک حالت اولیه ساده تر شروع می کند و سپس شروع به توسعه بیشتر و بیشتر نمونه های ساختاری پیچیده تر می کند. المان(1993) بیان داشته است که این راهبرد به انسان امکان می دهد تا آنچه که ناآموختنی است را یاد بگیرد. با این حال، این نتایج به شدت توسط راد و پالت (1999) مورد سئوال قرار گرفته است. این محققان مجموعه مشابهی از شبیه سازی های یادگیری را انجام داده اند که در آن ها شبه زبان ها بدون یک برنامه درسی بهتر از حالت با برنامه درسی فرا گرفته می شوند.