مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
تصمیم گیری برای توسعه مدل کسب و کار: یک مطالعه فرایندی در زمینه علت و معلولی در شرکت های سرمایه گذاری جدید مبتنی بر فناوری
عنوان انگلیسی مقاله:
Decision making for business model development: a process study of effectuation and causation in new technology-based ventures
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مدیریت
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مدیریت کسب و کار، سیاست های تحقیق و توسعه، استراتژیهای توسعه صنعتی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. پیشگفتار
2. نظریه
2.1. فرایند توسعه‌ی مدل کسب و کار شرکت‌های جدید مبتنی بر فناوری
2.2. منطق‌های تصمیم‌گیری تحت عدم قطعیت
3. روش‌ها
3.1. انتخاب مورد
3.2. جمع‌آوری داده‌ها
3.3. تجزیه و تحلیل داده‌ها
4. نتایج
4.1. الگوهای در منظق تصمیم‌گیری
4.2. مولفه‌های مدل کسب و کار مربوط به منطق‌های تصمیم‌گیری
5. بحث
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Business model development is crucial for new technology-based ventures to create and capture value from their technologies (Chesbrough and Rosenbloom, 2002; Teece, 2010; Massa and Tucci, 2014) and received a great deal of attention (Zott et al., 2011; Schneider and Spieth, 2013; Spieth et al., 2014). Yet, technology-based ventures often experience great difficulty in defining a viable business model at the first attempt (Andries and Debackere, 2007), because of high levels of technological and market uncertainty confronting them and the unpredictability of commercialization options. In the early phases especially, they have limited knowledge and resources to deal with all these uncertainties (Bhide, 2000). Therefore, business model components are created and get revised at different moments during the development process (Dmitriev et al., 2014). Developing a business model thus is a dynamic process (Sosna et al., 2010) that involves decision-making under uncertainty.
1. پیشگفتار
توسعه‌ی مدل کسب و کار، برای شرکت‌های جدید مبتنی بر فناوری به منظور ایجاد و نمایش ارزش حاصل از فناوری‌های آن‌ها حیاتی است (چسبروگ و رزنبلوم، 2002؛ تیس، 2010؛ ماسا و توسی، 2014) و توجه زیادی را به خود جلب کرده است (زوت و همکاران، 2011؛ شنیدر و اسپیت، 2013؛ اسپیت و همکاران، 2014). در عین حال، شرکت‌های مبتنی بر فناوری اغلب سختی زیادی را در تعریف یک مدل کسب و کار ماندگار در اقدام اول (اندریس و دباکر، 2007) ، به دلیل سطوح بالای عدم قطعیت بازار و تکنولوژیکی که آن‌ها با آن مواجه می‌شوند و غیر قابل پیش‌بینی بودن گزینه‌های تجاری‌سازی تجربه می‌کنند. آن‌ها به ویژه در مراحل اولیه دارای دانش و منابع محدودی برای مقابله با همه‌ی این عدم قطعیت‌های هستند (بیهاید، 2000). بنابراین، مولفه‌های مدل کسب و کار ایجاد می‌شوند و در لحاظت مختلف در طول فرایند توسعه اصلاح می‌شوند (دمیتریو و همکاران، 2014). بنابراین، توسعه‌ی یک مدل کسب و کار، فرایندی پویا است (ساسنا و همکاران، 2010) که شامل تصمیم‌گیری تحت عدم قطعیت است.