مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
اندازه‌گیری های دوز ورودی برای دوزسنجی با دیود در محیط طبیعی: مقایسه ضرایب اصلاحی برای دو نوع ردیاب دیودی سیلیکونی تجاری
عنوان انگلیسی مقاله:
Entrance dose measurements for in-vivo diode dosimetry: Comparison of correction factors for two types of commercial silicon diode detectors
کلمات کلیدی مقاله:
دوزسنجی در محیط طبیعی، ردیاب دیودی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
فیزیک پزشکی و پرتو درمانی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
مقدمه
مواد و روش‌ها
قرائت‌های دیود و ضرایب اصلاحی
ردیاب‌های دیودی و اندازه‌گیری‌ها
نتایج
ضرایب اصلاحی TSD
وابستگی به ابعاد میدان
ضرایب اصلاحی گوه
تشریح مطالب
نتیجه‌گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
INTRODUCTION
The outcome of radiation therapy may depend upon tumor doses that do not vary by more than 65% about the optimum.1 In-vivo dosimetry provides an overall check of the entire dosimetry procedure and patient setup.2 Using silicon diode dosimeters for in-vivo dosimetry has become common practice in radiation oncology in recent years.3–13 The advantages of using diode detectors for patient dosimetry include small size, no bias, and immediate readout. Such an in-vivo dose measurement can be performed as entrance dose only and entrance and exit dose determinations.2–11 The entrance dose only in-vivo dosimetry program can effectively provide an overall check of the dosimetry and treatment delivery processes, including monitoring unit calculations, patient setup, and proper treatment accessories and field size being used.9 With entrance and exit dose measurements, additional errors, including changes in patient thickness, contouring errors, and problems with CT data transfer, can be detected.3,7,9 In our clinical practices, diode detectors have been used for measuring entrance doses only for treatment quality assurance. For an ideal detector, the entrance dose ~maximum dose, Dmax , in cGy! can be directly derived from reading a calibrated diode.
مقدمه
نتیجه پرتودرمانی ممکن است به دوز تومور وابسته باشد که تا بیش از ۵٪± حول مقدار بهینه تغییر نمی کند (۱). دوزسنجی در محیط طبیعی امکان بررسی کلی شیوه دوزسنجی و دستگاه بیمار را فراهم می‌کند (۲). استفاده ازدوزسنج‌های دیودی سیلیکونی برای دوزسنجی در محیط طبیعی در اونکولوژی تابش در سال‌های اخیر شیوه رایجی بوده است (۳-۱۳). مزایای استفاده از ردیاب‌های دیودی برای دوزسنجی بیمار شامل ابعاد کوچک، نداشتن بایاس و قرائت فوری است. چنین اندازه‌گیری دوز در محیط طبیعی همانند اندازه‌گیری دوز ورودی تنها و تعیین دوز ورودی و خروجی قابل انجام است (۲-۱۱). برنامه دوزسنجی در محیط طبیعی با دوز ورودی تنها می‌تواند به شکلی کارآمد امکان بررسی کلی فرآیندهای دوزسنجی و اجرای درمان از جمله محاسبات واحد پایش، دستگاه بیمار و وسایل جانبی درمان صحیح و اندازه میدان مورد استفاده را فراهم کند (۹). با اندازه‌گیری‌های دوز ورودی و خروجی، می‌توان خطاهای اضافی ازجمله تغییرات در ضخامت بیمار، خطاهای کانتورسازی و مشکلات مربوط به انتقال داده CT را تشخیص داد (۳،۷،۹). در شیوه‌های بالینی ما، ردیاب‌های دیودی برای اندازه‌گیری دوزهای ورودی تنها برای بیمه کیفیت درمان کاربرد داشته‌اند. برای یک ردیاب ایده‌ال، دوز ورودی (دوز بیشینه، Dmax برحسب cGy) را می‌توان بطور مستقیم از قرائت یک دیود کالیبره شده بدست آورد.