مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
مدلسازی آزمایشگاهی و عددی نوار پایه بر روی شن و ماسه ژئوتکستایلر پوشش داده شده با رابط سیمان
عنوان انگلیسی مقاله:
Laboratory and numerical modeling of strip footing on geotextilereinforced sand with cement-treated interface
کلمات کلیدی مقاله:
ژئوسنتتیک ، پایه نوار ، آزمایش آزمایشگاهی ، ظرفیت تحمل ، سیمان
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی عمران
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مدیریت ساخت، سازه و ژئوتکنیک
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1 – مقدمه
2. مواد و روش ها
2.1 شن
2.2 ژئوتکستایل
2.3 راه اندازی آزمایش
3. روش آماده سازی و آزمایش
4. نتایج آزمایشگاهی
5. مدل سازی عددی
6. نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
The mechanical properties of soil as a granular material depend on its friction, cohesion, interlocking, and confinement. The inclusion of geosynthetics as a mechanical stabilization method improves the mechanical properties of soil (Shukala and Yin, 2006). Geosynthetics are widely used to improve the performance and stability of fills and foundations (Wu and Pham, 2013; Miao et al., 2014). The application of an adequate tensile reinforcement within a soil mass can enable it to retain both itself and the added surcharge (Yang et al., 2016). The contribution of reinforcements to the bearing capacity of a foundation is dependent on the occurrence of settlements, and is not notable for small-strain elastic deformations (McCartney and Cox, 2013). The bearing capacity or stability of geosynthetic-reinforced systems is governed by three criteria: axial failure, pullout, and the sliding of the reinforcements (Shukala and Yin, 2006). The required axial load capacity for reinforcements can be provided using high-strength or multilayer reinforcements (Ouria et al., 2016). To utilize the axial capacity of high-strength geosynthetics, a high pullout capacity is also required for the reinforcements. The pullout mechanism is the result of the relative sliding of the reinforcement with respect to the confining soil at the interface zone. The pullout capacity of geosynthetics depends on the normal stress, anchorage length, interface friction angle, and adhesion. Therefore, the number of reinforcement layers, as well as the reinforcement length, axial load capacity, interface properties, and embedment depth are influential parameters in improving the bearing capacity of a foundation built on geosynthetic-reinforced soil.
1 – مقدمه
خواص مکانیکی خاک به عنوان مواد گرانولی به اصطکاک، انسجام، همپوشانی و محصور شدن آن بستگی دارد. ورود ژئوسنتتیک به عنوان یک روش تثبیت مکانیکی خواص مکانیکی خاک را بهبود می بخشد . ژئوسنتتیک به طور گسترده ای برای بهبود عملکرد و ثبات قسمت های پر شده و پایه ها مورد استفاده قرار می گیرد . استفاده از یک تقویت کششی مناسب در یک توده خاک می تواند آن را برای حفظ خود و بار اضافه شده آماده کند . (یانگ و همکاران، 2016). سهم تقویت کننده ها در ظرفیت تحمل یک پایه بستگی به اتفاقات منطقه دارد و برای تغییر شکل های کششی کوچک ق ابل توجه نیست . ظرفیت تحمل یا پایداری سیستم های تقویت شده ژئوسنتتیک تحت سه معیار قرار می گیرد: شکست محوری، خروج و لغزش تقویت شده . ظرفیت بار محوری برای تقویت کننده ها می تواند با استفاده از تقویت کننده های قوی یا چند لایه فراهم شود . برای استفاده از ظرفیت محوری ژئوسنتتیک ها با مقاومت بالا، یک ظرفیت بالا برای خروجی مورد نیاز است. مکانیزم خروجی نتیجه لغزش نسبی منطقه تقویت شده با توجه به خاک محدود در منطقه رابط است. ظرفیت خروج ژئوسنتتیک به تنش طبیعی، طول لنگرگاه، زاویه اصطکاک رابط و چسبندگی بستگی دارد. بنابراین، تعداد لایه های تقویت کننده و همچنین طول تقویت، ظرفیت بار محوری، خواص رابط و عمق تعادل از جمله پارامترهای تاثیر گذاری در بهبود ظرفیت تحمل یک پایه ساخته شده در خاک تقویت شده ژئوسنتتیک به حساب می آِیند .