مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
ترکیبات خط مشی برای گذار به سوی پایداری: یک چارچوب و مفهوم گسترده برای تجزیه تحلیل
عنوان انگلیسی مقاله:
Policy mixes for sustainability transitions: An extended concept and framework for analysis
کلمات کلیدی مقاله:
ترکیب خط مشی( هم افزایی خط مشی)، راهبرد خط مشی، سیاست گذاری و پیاده سازی خط مشی،ثبات، انسجام، اعتبار، گذار به سوی پایداری، نوآوری، نغییر فناوری
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مدیریت
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
سیاست های تحقیق و توسعه، مدیریت تکنولوژی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1-مقدمه
2-مرور منابع
2-2 ویژگی های ترکیب خط مشی( هم افزایی خط مشی)
3- اجزای اساسی مفهوم ترکیب خط مشی( هم افزایی خط مشی)
3-1جزء اساسی 1: عناصر
3-1-1 راهبرد خط مشی
3-1-2 ابزار ها
RD&D: تحقیق، توسعه واثبات
3-1-3 ترکیب ابزار
3-2 جزء اساسی 2: فرایند های خط مشی
3-3 جزء اساسی 3: ویژگی ها
3-3-1 ثبات عناصر
3-3-2 انسجام فرایند ها
3-3-3 اعتبار
3-3-4 جامعیت
3-4 ابعاد
3-5 خلاصه
4- کاربرد مفهوم ترکیب خط مشی( هم افزایی خط مشی)
4-1 به سوی یک چارچوب تحلیلی برای ارزیابی ترکیب خط مشی( هم افزایی خط مشی)
4-2 چالش های تحلیل ترکیب خط مشی( هم افزایی خط مشی) تجربی
4-2-1 مرز بندی
4-2-2 عملیاتی سازی ترکیب خط مشی (هم افزایی خط مشی)
5-نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
One of the main challenges in the emerging field of sustainability transitions is to improve our understanding of the policies and politics of transitions, such as for the move towards a decarbonized energy system (Markard et al., 2012). One important requirement for such a transition is the redirection and acceleration of technological change towards sustainability objectives. However, in this context technological change, often characterized by its three major stages of invention, innovation and diffusion (del Río González, 2009b), is faced with multiple market, system and institutional failures and thus requires multi-faceted policy interventions (Lehmann, 2010; Twomey, 2012; Weber and Rohracher, 2012). Responding to this challenge, in recent years scholars and practitioners in fields particularly relevant to eco-innovation (Kemp, 2011; Rennings, 2000) have called for a policy mix which combines several policy instruments (IEA, 2011b; Nauwelaers et al., 2009; OECD, 2007). However, policy mix studies tend to be limited to examining instrument interactions (del Río González, 2006; IEA, 2011a) or the policy processes associated with designing such mixes (Howlett and Rayner, 2007). Furthermore, the terminology applied in these studies is often ambiguous, particularly regarding the desired characteristics of a policy mix.1
1-مقدمه
یکی از چالش های اصلی در رشته نوظهور گذار به سوی پایداری ، بهبود درک و دانش ما از خط مشی ها و سیاست های گذار به سوی پایداری برای مثال حرکت به سمت یک سیستم انرژی بدون کربن( مارکارد و همکاران 2012) می باشد. یک پیش نیاز مهم برای چنین گذاری به سمت پایداری، جهت دهی مجدد و تسریع تغییرات فناوری به سمت اهداف پایداری است. با این حال، در این زمینه، تغییرات فناوی که اغلب با سه مرحله اصلی خود یعنی ابتکار، نوآوری و انتشار شناخته می شود(دل ریو گنزالس 2009ب) با شکست های بازاری، سیستمی و سازمانی متعدد مواجه بوده و به این ترتیب مستلزم مداخلات سیاسی چند بعدی می باشند( لهمان 2010، تاومی 2012، وبر و راهرچر 2012). در پاسخ به این چالش، محققان و متخصصان در رشته هایی به ویژه رشته های مربوط به نوآوری سازگار با محیط زیست، ،در طی دهه های اخیر( کمپ 2011، رنینگس 2000 بر لزوم یک ترکیب خط مشی( هم افزایی خط مشی) که ترکیبی از ابزار های خط مشی متعدد است تاکید کرده اند( آژانس بین المللی انرژی، 2011 ب، ناولرز و همکاران 2009،OECD 2007). با این حال مطالعات ترکیب خط مشی( هم افزایی خط مشی) محدود به بررسی اثرات متقابل ابزار ها( دل ریو گنزالس 2006، آژانس بین المللی انرژی 2011 الف) و یا فرایند های خط مشی مرتبط با طراحی این ترکیبات( هاولت و رینر 2007) بوده اند. به علاوه، اصطلاحات به کار برده شده در این مطالعات به ویژه از حیث ویژگی های مطلوب یک ترکیب خط مشی( هم افزایی خط مشی) اغلب مبهم بوده است.