مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
رویکرد مبتنی بر سناریو برای مساله مکان یابی آمبولانس با تماس های ورودی تصادفی تحت خط مشی اعزام
عنوان انگلیسی مقاله:
Scenario-based approach for the ambulance location problem with stochastic call arrivals under a dispatching policy
کلمات کلیدی مقاله:
مساله مکان یابی آمبولانس، تماس‌های ورودی تصادفی، خط‌مشی (سیاست) اعزام، تجزیه بندرز منطق-محور
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی صنایع
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
بهینه سازی سیستم ها، برنامه ریزی و تحلیل سیستم ها
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. پیشگفتار
2. تحقیقات مربوطه
3. بیان مساله
4. روش‌های راه‌حل
4.1. رویکرد ارائه شده: تجزیه بندرز منطق-محور
4.2. اجرا
5. آزمایش‌های محاسباتی
6. بحث
7. نتیجه‌گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1 Introduction
The ambulance location problem arises because of the need to determine the best locations to base ambulances so as to minimize the time required to respond to emergency medical service (EMS) requests. The location of available ambulances is a major factor determining the response times to call arrivals. Extensive research has been performed in this regard since as early as the 1970s (Church and Velle 1974; Toregas et al. 1971). Ambulance location problems are often formulated as covering problems. A demand site is considered covered if it can be reached from an ambulance station within a specified time standard. The problem involves finding the optimal number of and locations for ambulances such that the sum of the covered demand sites is maximized. The covering problem consists of two major parts: the location set covering problem (LSCP) and the maximal covering location problem (MCLP). LSCP minimizes the number of facilities that are required to cover all demands, whereas MCLP maximizes the number of covered demands with a given number of facilities.
1. پیشگفتار
مساله مکان یابی آمبولانس به دلیل نیاز به تعیین بهترین مکان‌ها برای قرار دادن آمبولانس‌ها به منظور به حداقل رساندن زمان مورد نیاز برای پاسخ به درخواست‌های خدمات اورژانس پزشکی (EMS) ایجاد می‌شوند. مکان یابی آمبولانس‌های قابل دسترس، یکی از عوامل مهم تعیین کننده زمان‌های پاسخ به تماس‌های ورودی است. تحقیقات موجود در این رابطه از اوایل دهه 1970 انجام شده‌اند (چرچ و ول، 1974؛ تورگاس و همکاران، 1971).
مسائل مکان یابی آمبولانس اغلب به صورت مسائل پوششی فرمولبندی می‌شوند. یک محل تقاضا به عنوان تحت پوشش در نظر گرفته می‌شود اگر در زمان تعیین شده استاندارد، بتوان از ایستگاه آمبولانس به آنجا رسید. این مساله شامل یافتن تعداد بهینه و محل‌های بهینه آمبولانس‌ها است به طوری که مجموع مکان‌های تقاضای تحت پوسس به حداکثر برشد. مساله پوشش شامل دو قسمت اصلی است: مساله پوششی مجموعه مکانیابی (LSCP) و مساله مکان یابی پوششی ماکسیمال (MCLP). LSCP، تعداد تسهیلات مورد نیاز برای پوشش همه تقاضاها را به حداقل می‌راسند، در حالی که MCLP، تعداد تقاضاهای تحت پوشش با تعدادی ارائه شده از تسهیلات را به حداکثر می‌رساند.