مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
عملکرد لرزه ای اتصال های تیر-ستون خارجی مقاوم سازی شده با راه حل های مقاوم سازی مختلف
عنوان انگلیسی مقاله:
Seismic Performance of Exterior RC Beam–Column Joints Retrofitted using Various Retrofit Solutions
کلمات کلیدی مقاله:
مقاوم سازی لرزه ای، اتصال های تیر-ستون بتنی خارجی، میگرد های بالاسری، پلیمر های مسلح الیاف کربنی، مهاربند ها، روکش های فولادی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی عمران
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
زلزله، سازه و مدیریت ساخت
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. برنامه آزمایشگاهی
2.1. نمونه های آزمایشگاهی
2.2. مواد
2.3. تنظیمات و مقدمات آزمایش
2.4. تکنیک های مقاوم سازی
3. نتایج آزمایشگاهی و بحث
3.1. مشاهدات خرابی
3.2. روابط هیستریک بار-دریفت
3.3. منحنی های پوش بار-دریفت
3.4. پروفیل های کرنش
3.5. افت و تنزل سختی
3.6. انرژی مستهلک شده و نسبت میرایی
4. نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction The moment resisting frame is one of the most widely used structure systems in reinforced concrete (RC) buildings subjected to gravity and/or seismic loading. From a structural point of view, while beam–column joints that connect main structural members (i.e., beams and columns) are the weakest components, they are the most complicated components as they transfer internal forces between the structural members. In many developing countries (e.g. Korea), existing concrete buildings constructed before the 1980s were designed to resist mainly gravity loads. Thus, in the past, many reinforced concrete buildings in developing countries collapsed during severe earthquakes (including those in Costa Rica in 1991 (Al-Tarazi 2000), in Nicaragua in 1992 (Kanamori and Kikuchi 1993), and in Egypt in 1995 (Suarez et al. 1995)). It was found that in many cases the collapse of such reinforced concrete buildings was caused by inadequate reinforcement details of beam–column joints.
1. مقدمه
قاب های مقاوم در برابر لنگر یکی از سیستم های سازه ای است که به طور گسترده در ساختمان های بتنی مسلح (RC) در معرض بارگذاری ثقلی و/یا لرزه ای استفاده شده است. از نقطه نظر سازه ای، در حالیکه اتصال های تیر-ستون که اعضای اصلی سازه ای (مثل تیرها و ستون ها) را به هم متصل می کنند، از ضعیف ترین اعضا هستند، اما از پیچیده ترین اجزا هستند که نیروهای بین اعضای سازه ای را انتقال می دهند. در بیشتر کشور های در حال توسعه (مثل کره)، ساختمان های بتنی موجود که قبل از دهه 1980 ساخته شده اند برای تحمل بارهای ثقلی اصلی طراحی شده اند. بنابراین، در گذشته، بسیاری از ساختمان های بتنی مسلح در کشور های در حال توسعه در حین زمینلرزه های متعدد دچار فروپاشی می شوند ( ازجمله ساختمان های موجود در کساستاریکا در سال 1991 (الترازی 2000)، نیکاراگوئه در سال 1992 (کاناموری و کیکوچی 1993)، و مصر در سال 1995 (سوارز و همکاران 1995)). دریافتیم که در بسیاری از موارد فروپاشی چنین ساختمان های بتنی مسلحی ناشی از جزییات مسلح سازی ناکافی اتصال های تیر-ستون بودند.