مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
حل مشکل بدنمایی سایه با نمونه برداری کلان سایه افکن گزینشی
عنوان انگلیسی مقاله:
Solving aliasing from shading with selective shader supersampling
کلمات کلیدی مقاله:
خوش نماسازی، لیست پیوندی هر پیکسل، نمونه برداری، GPU (واحد پردازش گرافیکی)
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی کامپیوتر
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مهندسی نرم افزار
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. پژوهش پیشین
3. تحلیل مشکل
3.1 اندازه مثلث
3.2 تغییرات عمود
3.3 استفاده از روش های شناخته شده
4. نمونه برداری کلان اتخاذ شده
4.1 سایه رنگ زن هندسی SSS
4.2 سایه رنگ زن محاسباتی SSS
4.3 لیست پیوندی هر راس SSS
4.3.1 ایجاد لیست های پیوندی هر پیکسل
4.3.2 تجزیه کردن
4.4 قابلیت رویت
5. نتایج و بحث
6. نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Nobody will ever solve the antialiasing problem. – Jim Blinn [1] Aliasing artifacts appear as jagged lines in still images and as flickering in animations. Given even the latest advances in computer graphics, there is still no comprehensive solution to the problem without significantly impacting performance, as observed by [2,3,1]. While it is perfectly understood that these artifacts occur due to violation of the Nyquist–Shannon sampling theorem [4], there still is no straightforward solution without disregarding performance. The type of aliasing artifact we discuss in this work is illustrated in Fig. 1: The rendering shows a sideways view on the body of a BMW 3 series with specular highlights along sharp features. While this specular highlight should appear as one long continuous bright area, it degrades to a series of bright spots. This artifact resembles Bailey’s Bead Phenomenon, which is observable during solar-eclipses: sun-rays that graze the moon occur as a bead chain. The white pixels in Fig. 1 can be considered the pearls, and the grey pixels the string of the bead.1 Since we were not able to find an appropriate term for this mainly ignored kind of aliasing, we will refer to it as “bead chains” in this paper. When animating such a scene, the artifacts are amplified by an apparent flickering, as the bright spots begin to move and jump. What makes things even worse is that such fine highlights from folds are usually an important design element, and their proper display is particularly important.
1. مقدمه
هیچ کسی تاکنون مساله خوشنماسازی را حل نکرده است. (جیم بلین)
مصنوعات بدنمایی همانند خطوط درهمی در تصاویر بی حرکت و نیز مانند خطوط لرزانی در انیمیشن ها به چشم می آیند. با توجه به پیشرفت های اخیر در گرافیک های کامپیوتری، هنوز برای این مشکل هیچ راه حل جامعی صرفه نظر از عملکرد موثر قابل توجه مانند آنچه که در بخش های [1و2و3] دیده می شود ارائه نشده است. در حالی که کاملا مشخص شده این مصنوعات به دلیل نقض نظریه نمونه برداری Nyquist–Shannon بوجود می آیند تا این لحظه هیچ راه حل قابل فهمی بدون چشم پوشی کردن از عملکرد ارئه نشده است.نوع بدنمایی مصنوعی که در این پژوهش بحث کرده ایم در شکل 1 نشان داده شده است. این تصویر نمای یکطرفه ای از سه سری بدنه BMW را با درخشندگی سپکولوم در کنار ویژگی های مشخص نشان می دهد. اگرچه درخشندگی سپکولوم باید همانند یک منطقه درخشان مداوم و طولانی به نظر بیاید، اما به چند نقطه نورانی تقسیم شده است. این حالت مصنوعی به پدیده Bailey Bead شباهت دارد و در گرفتگی های منظومه شمسی [خسوف و کسوف] دیده می شود: اشعه های خورشید که سطح ماه را خراش می دهند مانند یک زنجیره مهره درخشان یافت می شوند. پیکسل های سفید در تصویر 1 را می توان مروارید در نظر گرفت و پیکسل های خاکستری را یک رشته یا زنجیره ای از مهره. از آنجا که نتوانستیم واژه مناسبی برای این نوع بدنمایی که عمدتا نادیده گرفته شده است بیابیم، آن را در این مقاله «مهره های زنجیره ای» می نامیم. وقتی که به چنین صحنه ای جان بخشیده می شود، مصنوعات توسط یک لرزش آشکاری تقویت می گردد گویی که انگار نقاط نورانی شروع به حرکت و پریدن می کنند. آنچه که اوضاع را بدتر می کند این است که چنین درخشندگی های کوچکی از تاخوردگی ها معمولا عنصری مهم در طراحی به حساب می آیند و نمایش درست آنها بسیار با اهمیت است.