ترجمه مقاله تاثیرات داروهای جدید ضد افسردگی بر روی فیزیولوژی سلول های بنیادی مزانشیمی – سال 2019
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
تاثیرات داروهای جدید ضد افسردگی بر روی فیزیولوژی سلول های بنیادی مزانشیمی
عنوان انگلیسی مقاله:
Effects of novel antidepressant drugs on mesenchymal stem cell physiology
کلمات کلیدی مقاله:
ضد افسردگی، سلول های بنیادی مزانشیمی، فلوکستین، دولکستین
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
داروسازی و پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
روانپزشکی، فارماکولوژی یا داروشناسی و پزشکی مولکولی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
خلاصه
1- مقدمه
2- مواد و روش ها
2.1. طراحی مطالعه
2.2.جداسازی ADSC ها
2.3. ویژگی ADSC ها
2.4. کشت ADSC ها و مواجه دارویی
2.5. ارزیابی زنده بودن سلول های ADSC
2.6. ریم تایم PCR
2.7. رنگ آمیزی Oil Red O و کمی سازی
2.8. رنگ آمیزی آلیزارین رد S و کمی سازی
2.9.تحلیل آماری
3. نتایج
3.1. جداسازی و ویژگی ADSC ها
3.2. تاثیرات مواجهه دارویی روی تکثیر سلول بنیادی و ویژگیهای بنیادی
3.3. تاثیرات مواجهه دارو بر روی تمایز ادیپوژنیک
3.4. تاثیرات مواجه دارویی بر روی تمایز استئوژنیک
4. بحث
5. نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
According to data from the World Health Organization, Major Depressive Disorder has become the second most prevalent cause of illness-induced disability, affecting 350 million people worldwide. Since the US Food and Drug Administration (FDA)’s approval of fluoxetine in 1988, selective serotonin reuptake inhibitors (SSRIs) have been the most prescribed antidepressants on the market. Their action is to inhibit serotonin (5-hydroxytryptamine, 5HT) uptake provoking fewer side effects than older generation antidepressants (monoamine oxidase inhibitors and tricyclics). After the successful development of SSRIs, it was proposed that the simultaneous action of selective noradrenaline and serotonin reuptake could provide better efficacy. So the discovered serotonin and norepinephrine reuptake inhibitors (SNRIs), such as duloxetine and venlafaxine, demonstrated to be effective and to present a better profile of adverse drug reactions than tricyclics [1].
1- مقدمه
مطابق با داده های منتشر شده توسط سازمان بهداشت جهانی، اختلال افسردگی عمده دومین عامل رایج ناتوانی ناشی از بیماری می باشد که 350 میلیون فرد در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار میدهد. از زمان تائید فلوکستین توسط سازمان غذا و و داروی آمریکا (FDA) در سال 1988، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) فروانترین داروی ضد افسردگی تجویز شده در بازار بوده است. عمل آنها مهار بازجذب سروتونین (5-هیدروکسی تریپتامین، 5HT) بوده و نسبت به نسل قدیمی تر داروهای ضد افسردگی (مهار کننده های مونوآمین اکسیداز و تری سیکلیک ها) دارای تاثیرات جانبی کمتری می باشند. بعد از توسعه موفقیت آمیز SSRI ها، پیشنهاد شده بود که عمل هم زمان بازجذب سروتونین و نورآدرنالین انتخابی میتواند عملکرد بهتری داشته باشد. بنابراین، مهار کننده های بازجذبی نوراپی نفرین و سروتونین کشف شده (SNRI ها) مانند دولکستین و ونلافکسین نشان دادند که در این مورد موثر بوده و واکنش های داروئی بهتری نسبت به تری سیکلیک دارند (1).
