ترجمه مقاله ژن درمانی سرطان با هدف قرار دادن سازوكار خزان ياخته ای – سال 2012
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
ژن درمانی سرطان با هدف قرار دادن سازوكار خزان ياخته ای
عنوان انگلیسی مقاله:
Cancer gene therapy targeting cellular apoptosis machinery
کلمات کلیدی مقاله:
خزانياختهای، ژن درمانی، سرطان، درمان هدفمند
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
ژنتیک پزشکی، ایمنی شناسی پزشکی، خون و آنکولوژی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چكيده
مقدمه
دستگاه خزان ياختهاي canonical در سلولهاي پستانداران
مسيرهاي علامتدهي بيروني از طريق گيرندهي مرگ
مسيرهاي علامتدهي دروني مرتبط با ميتوكندري و شبكهي آندوپلاسمي
تنظيمكنندههاي علامتدهي خزان ياختهاي
خزان ياختهاي تنظيم نشده در سرطانزايي
راهكارهايي كه دستگاه خزان ياختهاي را در سلولهاي كارسينوما هدف قرار ميدهند
نشانهروي مولكولي: حمله يا دفاع
نشانه روي سلولي: ريسك غير رايج
انتقال بخصوص ژنهاي خزان ياختهاي در سلولهاي كارسينوما
بيان گزينشي ژنهاي محرك خزان ياخته در سلولهاي كارسينوما
ترشح پروتيينهاي موافق خزان ياختهاي متمركز بر تومور توسط سلول هاي اوتولوگوسِ تنظيمشده
آزمايشها و ديدگاههاي باليني
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
The unraveling of cellular apoptosis machinery provides novel targets for cancer treatment, and gene therapy targeting this suicidal system has been corroborated to cause inflammation-free autonomous elimination of neoplastic cells. The apoptotic machinery can be targeted by introduction of a gene encoding an inducer, mediator or executioner of apoptotic cell death or by inhibition of anti-apoptotic gene expression. Strategies targeting cancer cells, which are achieved by selective gene delivery, specific gene expression or secretion of target proteins via genetic modification of autologous cells, dictate the outcome of apoptosis-based cancer gene therapy. Despite so far limited clinical success, gene therapy targeting the apoptotic machinery has great potential to benefit patients with threatening malignancies provided the availability of efficient and specific gene delivery and administration systems.
Introduction
Gene therapy is the definitive therapeutic practice involving the transferring of DNA or RNA directly to in vivo cells, or to isolated cells followed by reinfusion of these cells into human body.1 Given that cancers are among the most severe threats to human health due to the unsatisfactory efficacy and inevitable systemic toxicity of traditional radio- and chemo-treatment, gene therapy has found its footing in treatment of neoplasia of divergent tissues.2 Cancer cells could be modified with the genes of cytotoxic or tumor suppressor proteins, or with a class of suicidal genes in combination with prodrugs, all of which result in autonomous cell death.3,4 Alternatively, the antitumor immune response could be elicited by genetic modification of malignant cells or immune cells to produce cytokines or tumor antigens.5,6 However, considering the relatively weak immune levels in cancer patients, strategies that directly kill tumor cells are advantageous in the context of microenvironments educated by tumors.7
چكيده
كشف سازوكار خزانياختهاي، اهداف نويني براي درمان سرطان طرح مي كند، و معلوم شده است كه ژندرماني با هدف قرار دادن اين سيستم خودكشيگرا، ميتواند سلولهاي توموري را به صورت مجزا و بدون ايجاد التهاب از ميان بردارد. سازوكار خزانياختهاي را ميتوان با استفاده از ژني كه رمزگذاري يك آغازگر، ميانجي يا مجريِ مرگ خزانياختهاي را انجام مي دهد، يا با جلوگيري از بيان ژن ضدخزانياخته، مورد هدف قرار داد. روشهايي كه سلولهاي سرطاني را مورد هدف قرار ميدهند، از طريق انتقال ژنهاي بخصوص، بيان ژنهاي خاص، يا ترشح پروتيينهاي مورد نظر از طريق دستكاري ژنتيكي سلولهاي مشتق از خود، نتيجهي درمان خزانياخته محورِ ژندرمانيِ سرطان را تعيين ميكنند. با وجود اينكه موفقيتهاي باليني تا كنون محدود بودهاند، ژندرماني با هدفِ سازوكار خزانياختهاي، پتانسيل بالايي براي كمك به بيماران داراي تومورهاي خطرناك دارد، به شرط آن كه سيستمهاي پربازده و مشخصي براي انتقال و مديريت ژن در دسترس باشد.
مقدمه
ژندرماني، شيوه درماني قطعي است كه در آن DNA يا RNA مستقيما به سلولهاي درونتني منتقل ميشوند، يا به سلولهاي ايزوله منتقل و سپس دوباره به بدن انسان تزريق ميشوند. 1 به دليل اثربخشي نامناسب و مسموميت فراگير غيرقابل اجتناب پرتودرماني و شيمي درمانيهاي رايج، سرطان جزو بزرگترين خطراتي است كه سلامت انسان را تهديد مي كند. از اين رو، ژندرماني جايگاه خود را در درمان توموري بافتهاي متفاوت پيدا كردهاست. 2 ممكن است بتوان سلولهاي سرطاني را با استفاده از ژنهاي پروتيينهاي سمي يا پروتيينهاي سركوبگر تومور، يا تركيبي از يك رده ژن خودكشي و پيشدارو، اصلاح كرد. اين روشها هر دو مرگ سلولي مستقل را در پي دارند. يك روش جايگزين اين است كه با استفاده از دستكاري ژنتيكيِ سلولهاي بدخيم يا سلولهاي ايمني براي توليد سيتوكين يا آنتيژنهاي تومور، واكنش ايمني ضدتومور را برانگيزيم. 5و6 با اين حال، با توجه به سطح ايمني نسبتا پايين در بيماران سرطاني، راهبردهايي كه سلولهاي تومور را مستقيما از بين ميبرند در مورد محيطهاي كوچكي كه توسط تومور تعليم داده شدهاند، برتري دارند.