ترجمه مقاله ضربان قلب و میزان سکته مغزی با مدیریت هدفمند دما پس از ایست قلبی خارج بیمارستانی – سال 2019
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
برون ده قلبی، ضربان قلب و میزان سکته مغزی با مدیریت هدفمند دما پس از ایست قلبی خارج بیمارستانی: بررسی نرخ مرگ و میر و علت آن
عنوان انگلیسی مقاله:
Cardiac output, heart rate and stroke volume during targeted temperature management after out-of-hospital cardiac arrest: Association with mortality and cause of death
کلمات کلیدی مقاله:
ایست قلبی، شاخص قلبی، پارامترهای همودینامیکی، مدیریت هدفمند دما، مرگ و میر، سندرم پس از ایست قلبی (پس از احیا)
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
قلب و عروق
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
مواد و روش‌ها
نظارت بر شرایط همودینامیکی بیمار و مراقبت از انان پس از ایست قلبی
اندازه گیری نتایج
نقاط پایانی
آمار
نتایج
وضعیت همودینامیکی بیماران در طول TTM با توجه به علت مرگ آنان
ارتباط بین متغیرهای همودینامیک و مرگ و میر
بیماری عروق کرونر و شاخص قلبی
شاخص قلبی و لاکتات
بحث
محدودیت‌ها
نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
Aim Myocardial dysfunction and low cardiac index are common after out-of-hospital cardiac arrest (OHCA) as part of the post-cardiac arrest syndrome. This study investigates the association of cardiac index during targeted temperature management (TTM) with mortality. Methods In the TTM-trial, which randomly allocated patients to TTM of 33 °C or 36 °C for 24 h, we prospectively and consecutively monitored 151 patients with protocolized measurements from pulmonary artery catheters (PAC) as a single site substudy. Cardiac index, heart rate and stroke volume were measured at 3 time-points during the 24 h TTM period and averaged. Uni- and multivariate Cox regression was used to assess association with mortality. Results Of 151 patients, 50 (33%) were deceased after 180 days. Cardiac index during TTM was not significantly associated with mortality in univariate (HR: 0.84 [0.54–1.31], p = 0.59) or multivariate analyses (HRadjusted: 1.03 [0.57–1.83], p = 0.93). Cardiac index during TTM was also not significantly associated with non-neurological death (HRadjusted: 1.25 [0.43–3.59], p = 0.68). Higher heart rate (p = 0.03) and lower stroke volume (p = 0.04) were associated with increased mortality in univariate, but not multivariate analyses. No hemodynamic variables were associated with cerebral death, however, increasing lactate during TTM (HRadjusted: 2.15 [1.19–3.85], p = 0.01) and lower mean arterial pressure during TTM (HRadjusted: 0.89 [0.81–0.97], p = 0.008) were independently associated with non-neurological death. Conclusion Cardiac index during TTM after resuscitation from OHCA is not associated with mortality. Future studies should investigate whether certain subgroups of patients could benefit from targeting higher goals for cardiac index.
چکیده
هدف: اختلال در عملکرد میوکارد (ماهیچه قلب) و شاخص قلبی پایین، از جمله علائم رایج پس از ایست قلبی خارج بیمارستانی (OHCA) میباشد که خود بخشی از سندرم پس از ایست قلبی(پس از احیا) است. این پژوهش به بررسی ارتباط شاخصهای قلبی در طی کنترل هدفمند دما (TTM) و نرخ مرگ و میر می‌پردازد.
روش‌ها: در كارآزمايي TTM، كه به طور تصادفي در محدوده 33 تا 36 درجه سانتیگراد و به مدت 24 ساعت برای بیماران وضع شده است، 151 بیمار را به صورت پیوسته تحت نظارت اقدامات پروتکلی با کاتترهای شریان ریوی (PAC) به عنوان یک جایگاه برای مطالعه جانبی قرار دادیم. شاخصهای قلبی، ضربان قلب و میزان سكته مغزی در طول 24 ساعت در 3 نوبت، اندازه گیری و میانگین گیری شد. از رگرسیون یک متغیره و چند متغیره کاکس برای ارزیابی ارتباط این نوع ایست قلبی با مرگ و میر استفاده شد.
یافته‌ها: از 151 بيمار، 50 نفر (33٪) بعد از 80 روز فوت کردند. با انجام آنالیزهای تک متغیره (HR:0.84 [0.54–1.31], p = 0.59) و چند متغیره (HRadjusted: 1.03 [0.57–1.83], p = 0.93) مشخص شد که شاخص قلبي در طول TTM ارتباط معناداري با مرگ و میر نداشت. همچنین، شاخص قلبی در طی TTM با مرگ غیر عصبی نیز (HRadjusted: 1.25 [0.43–3.59], p = 0.68) ارتباط معنی داری نداشت. طی آنالیز تک متغیره مشخص شد که ضربان قلب بالاتر (P = 0.03) و حجم سکته مغزی پایین‌تر (04/0 = p) با افزایش مرگ و میر همراه بود. هیچ یک از متغیرهای همودینامیکی با مرگ مغزی مرتبط نبودند؛ با این حال، افزایش لاکتات در طول TTM (HRadjusted:2.15[1.19–3.85],p = 0.01) و میانگین کمتر فشار شریان (HRadjusted:0.89[0.81–0.97],p = 0.008) مستقلاً با مرگ غیر عصبی همراه بودند.
نتيجه گيري: شاخص قلبي در طول TTM پس از احياء از OHCA با مرگ و مير مرتبط نیست. مطالعات بعدی باید بررسی کند که آیا بیماران خاصی می‌توانند شاخصهای قلبی بهتری داشته باشند.
