مقاله ترجمه شده درباره اثرات افزودنیهای پلیمری بر روی مخلوطهای قیری – سال 2014
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
اثرات افزودنیهای پلیمری بر روی مخلوطهای قیری
عنوان انگلیسی مقاله:
Effects of polymer additives on bituminous mixtures
کلمات کلیدی مقاله:
مخلوطهای قیری، افزودنیهای پلیمری، ضریب دینامیکی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی عمران، شیمی، مهندسی پلیمر
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
سازه، شیمی پلیمر، شیمی آلی، مهندسی مواد مرکب و پلیمریزاسیون
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
نکات برجسته
چکیده
1. مقدمه
2. آزمایش
2.1 مواد اصلی
3.نتایج و بررسی
3.1. مرحله 1: بررسیهای تطبیقی
3.2 مرحله 2: آزمونهای مکانیکی تقلیدی
4. خلاصه و نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
In recent decades, the ever-increasing traffic volume on transportation infrastructures (e.g. roads and airports) has brought about the need to produce high quality materials for construction, rehabilitation and maintenance operations. In the field of flexible pavements, in which bituminous mixtures are the most important material in terms of their structural and functional performance, this requirement is currently satisfied through the use of polymer-modified bitumen as the binder [1–6]. In other words, bitumen modification is a technique in which a certain type and dosage of polymers is added to the binder in order to improve its viscoelastic characteristics. Modified bitumen is produced prior to the manufacturing of the bituminous mixtures. It is important to note that, as they are unstable materials, modified bitumens require refineries with high quality equipment for their manufacture. Therefore, it is clear that in some parts of the world, such as in developing countries, it would be very difficult to produce and use such modified binders, even though, in these countries, infrastructures are those most subjected to traffic volume growth.
1. مقدمه
در دهههای اخیر، حجم همیشه فزایندهی ترافیک در زیرساختهای حمل و نقل (به عنوان نمونه جادهها و فرودگاهها) باعث نیاز به ساخت مصالح با کیفیت بالا برای ساخت و ساز، نوسازی و عملیات حفظ و نگهداری شده است. در زمینهی روسازیهای انعطافپذیر که در آنها مخلوطهای قیری مهمترین مصالح از لحاظ عملکرد ساختاری و کارکردی خود هستند، این شرط در حال حاضر از طریق استفاده از قیر پلیمری به عنوان لایهی رواساس رفع گردیده است [1–6]. به عبارت دیگر اصلاح قیر تکنیکی است که در آن نوع خاص و مقداری از پلیمرها به منظور بهبود خصوصیات ویسکوالاستیک آن به لایهی رواساس افزوده میگردد. قیر اصلاحشده قبل از ساخت مخلوطهای قیری تولید میشود. توجه به این نکته حائز اهمیت است که از آنجایی که این مواد مصالحی ناپایدار هستند، برای ساخت قیرهای اصلاحشده به پالایشگاههایی دارای تجهیزات بسیار باکیفیت نیاز است. بنابراین واضح است که در برخی مناطق از دنیا به مانند کشورهای در حال توسعه، تولید و استفاده از چنین لایههای رواساسی بسیار دشوار است، هرچند که در این کشورهای زیرساختها بیشتر رشد حجم ترافیک بیشتری را نیز متحمل میشوند.
