مقاله ترجمه شده درباره تجربه مربیان مهدکودک از گزارش کودک آزاری در تایوان
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
تجربه مربیان مهدکودک از گزارش کودک آزاری در تایوان: رقص روی لبه (راه رفتن روی طناب)
عنوان انگلیسی مقاله:
Kindergarten teachers’ experience of reporting child abuse in Taiwan: Dancing on the edge
کلمات کلیدی مقاله:
کودک آزاری، گزارش اجباری، اخلاقیات قانونی، مربی کودکستان، آموزش
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
علوم اجتماعی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
پژوهشگری اجتماعی و جامعه شناسی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. پیشگفتار
2. روش
2.1. نمونه
2.2. روال
3. تجزیه و تحلیل دادهها
4. نتایج
4.1. حفظ روابط
4.2. جلوگیری از آسیب
4.3. تعهد
4.4. حفظ تعادل
5. بحث
6. محدودیت‌های برای عمل
7. نتیجه‌گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Identification and reporting of suspected child abuse cases are critical steps in helping abused children. Mandatory reporting laws are in effect in Taiwan, the United States (US) and other countries in an attempt to exercise authority to protect children (The International Society for Prevention of Child Abuse & Neglect, 2007; US Department of Health & Human Service, 2007). The initial medicalization of child abuse was extended to mandate that non-health care professionals also report child abuse. The goal is to detect maltreatment before severe injuries occur (Webster, O’Toole, O’Toole, & Lucal, 2005). Reporting child abuse is a complicated issue. Mandated reporters have failed to report or made inconsistent reports for a variety of reasons including negative consequences for children, families, and themselves and fear the interruption of ongoing therapy (Alvarez, Kenny, Donohue, & Carpin, 2004; Kenny, 2002). As a result of the failure to report, a golden moment to intervene is missed; many children’s lives have been lost (King et al., 2006).
1. پیشگفتار
شناسایی و گزارش موارد مشکوک کودک آزاری، مراحل حیاتی در کمک به کودکان بدرفتار هستند. قوانین گزارش اجباری در واقع در تایوان، آمریکا و سایر کشورها در اقدامی برای موظف ساختن مسعول برای محافظت از کودکان هستند (جامعه بین‌المللی جلوگیری از بدرفتاری و سهل‌انگاری کودک؛ 2007، بخش خدمات بهداشتی و انسانی؛ 2007 ). پزشکی اولیه کودک آزاری به این حکم گسترش یافت که متخصصان غیربهداشتی نیز کودک آزاری را گزارش کنند. هدف، تشخیص بدرفتاری قبل از رخداد صدمات شدید است. گزارش کودک آزاری، مساله‌ای پیچیده است. خبرنگاران مجاز، به دلایل بسیاری از جمله پیامدهای منفی برای کودکان، خانواده‌ها و خود و ترس و از وقفه درمان پیوسته موفق به گزارش نشده‌اند یا گزارش‌های ناسازگاری را ارائه داده‌اند. به عنوان نتیجه‌ای از عدم موفقیت در گزارش، یک لحظه طلایی برای مداخله از دست می‌رود؛ زندگی کودکان بسیاری از دست رفته است.
