مقاله ترجمه شده درباره راهکاری جدید برای مدیریت مشترک در سیستم های آبیاری – سال 2016
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
زنجیره ای از سازمان های دولتی: راهکاری جدید برای مدیریت مشترک در سیستم های آبیاری
عنوان انگلیسی مقاله:
A continuum of governance regimes: A new perspective on co-management in irrigation systems
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مدیریت و کشاورزی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مدیریت سازمان های دولتی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
1. مقدمه
1.1 طبقه بندی مدیریت مشترک به عنوان یکمجموعه
1.2 مدیریت مشترک حکومت ها و عملکرد
1.3 زمینه
2 روش ها
2.1 عملی کردن مدیریت مشترک و عملکرد
2.2. داده ها
3.نتایج
3.1 مقایسه طبقه بندی ها
3.2 مقایسه کارایی
4 بحث
4.1 طبقه بندی
4.2 عملکرد
5 نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1.1. Classification of co-management as a continuum
Co-management is contrasted to state-governance by a sharing of power and partnership for complex governance issues instead of a top-down approach by the state alone (Berkes, 2009). The latter has clear limits (Armitage et al., 2009). In co-management, multiple interests and agencies are usually involved. It has also been contrasted to community-based management by emphasizing the positive role of the state, e.g. subsidies or large-scale technical and administrative help (Ostrom, 1992; Anthony and Campbell, 2011). Ideally, co-management may combine the strengths and mitigate the weaknesses of each partner (Singleton, 1998). Different definitions reflect different understandings about why co-management may be more suitable than community-only or state-only management. Some definitions highlight that the state and communities share responsibility and power over the management of the resource (Berkes, 2009; Berkes,1994; Pomeroy and Berkes, 1997).
1.1. طبقه¬بندی مدیریت مشترک به عنوان یک مجموعه
مدیریت مشترک قراردادی با دولت است که به موجب آن بجای روش بالا پایین که در رویکرد منحصراً دولتی مشاهده می شود، قدرت و مشارکت جهت موضوعات اداری پیچیده تقسیم می شود (Berkes, 2009). این مورد اخیر دارای محدودیتهای واضحی است (Armitage et al., 2009). در مدیریت مشترک معمولاً، چندین شرکت و آژانس مشارکت می کنند. همچنین قراردادهایی با مدیریت پایه شرکت دارد که نشاندهنده تاکید بر نقش مثبت دولت یعنی زیربنایی یا تکنیکی در ابعاد وسیع و کمک های مشاوره ای است (Ostrom, 1992; Anthony andCampbell, 2011). به طور مطلوب مدیریت مشترک می تواند قدرت و ضعف هر کدام از دو طرف را با هم ترکیب کند (Singleton,1998). تعاریف مختلف نشاندهنده درک متفاوت در رابطه با این موضوع است که چرا مدیریت مشترک مناسبتر از مدیریت منحصراً شرکتی یا منحصراً دولتی است. برخی تعاریف تاکید می کنند که دولت یا شرکت ها قدرت و مسئولیت را با مدیریت منابع تقسیم می کنند (Berkes, 2009; Berkes, 1994; Pomeroy and Berkes, 1997).
