ترجمه مقاله پایداری و نوآوری در زنجیره تامین پلاستیک سبز در برزیل – سال 2018
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
پایداری و نوآوری در زنجیره تامین پلاستیک سبز در برزیل
عنوان انگلیسی مقاله:
Sustainability and innovation in the Brazilian supply chain of green plastic
کلمات کلیدی مقاله:
صنعت برزیل، پلاستیک زیست پایه، پلی اتیلن سبز، تولید پاک تر، اقتصاد نوظهور، مدیریت زنجیره تامین پایدار
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی صنایع
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
لجستیک و زنجیره تامین، مدیریت نوآوری و فناوری
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. مواد و روش ها
2.1. پلاستیک سبز
3. نظریه
4. نتایج و بحث
4.1. تولید و الزامات پلاستیک سبز
4.2. پایداری و نوآوری در زنجیره تامین FO پلاستیک سبز
5. نتیجه گیری
منابع
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Throughout history, the use of natural resources has been central to economic development, generating such benefits as a wider variety of products available for consumption. However, while industrialisation has resulted in progress and modernity, bringing advantages to organisations and social well-being, it has also caused significant social and environmental problems. The consequences of these production and consumption patterns have led society, particularly private, public and non-profit organisations, to take more intensive action towards sustainability. These consequences have underlaid discussions on sustainable development (SD) from the 1970s, especially those focusing on global warming, greenhouse effects and ocean acidification. These environmental issues, which have been primarily attributed to fossil-fuel burning, has sparked interest in renewable energy sources (Abbasi and Abbasi, 2012; Hall et al., 2014).
1. مقدمه
در طول تاریخ، استفاده از منابع طبیعی محور توسعه اقتصادی بوده و مزایایی را مانند تنوع گسترده تر محصولات مصرفی موجود ایجاد نموده است. با این وجود، گر چه صنعتی شدن ضمن پیشرفت و مدرنیته شدن، مزایایی را برای سازمان ها و رفاه اجتماعی به ارمغان آورده اما مشکلات اجتماعی و زیست محیطی قابل توجهی را نیز در پی داشته است.
عواقب ناشی از این الگوهای تولید و مصرف، جامعه و به ویژه سازمان های خصوصی، عمومی و غیرانتفاعی را به سوی اقدامات گسترده تری به سوی پایداری سوق داده است. عواقب مزبور زمینه ساز مباحث مربوط توسعه پایدار (SD) از دهه 1970 و به طور خاص تمرکز بر گرمایش زمین، اثرات گلخانه ای و اسیدی شدن اقیانوس ها بوده است. این مسائل زیست محیطی که عمدتاً به سوخت های فسیلی نسبت داده می شود، توجه به منابع انرژی تجدیدپذیر را برانگیخته است (عباسی و عباسی، 2012؛ هال و همکاران، 2014).
