ترجمه مقاله مطالعه ای در مورد یک مدل اسکلتی-عضلانی فعال و غیرفعال به منظور تخمین توزیع بار L4-L5 – سال 2018
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
مطالعه ای در مورد یک مدل اسکلتی-عضلانی فعال و غیرفعال به منظور تخمین توزیع بار L4-L5
عنوان انگلیسی مقاله:
A combined passive and active musculoskeletal model study to estimate L4-L5 load sharing
کلمات کلیدی مقاله:
ستون فقرات، مفاصل بین مهرهای، رباطهای کمری ، فشار بین دیسکی، مدل المان متناهی، عضلات
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
بیومکانیک
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1 مقدمه
2 روش کار
1- 2 مدل MS
2- 2 مدل FE غیرفعال
3- 2 اعتبارسنجی
4- 2 تطبیق مدل FE غیرفعال با MS
5- 2 فعالیت های شبی سازی شده
3- نتایج
1-3 تایید مدل FE غیرفعال
2-3 پیشبینی هایی برای فعالیت های in vivo
4 بحث
1- 4 محدودیتها
2- 4 اعتبارسنجی
3- 4 توزیع بار میان ساختارهای مختلف
4- 4 FL معادل
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
The human spine is subject to varying compressive and shear loads that play a crucial role in the etiology of low back disorders. Proper knowledge of these loads, therefore, is required in the design and development of effective injury prevention, treatment programs and spinal implants. Few attempts have been made to quantify the spinal loads in vivo by measurements of the intradiscal pressure (IDP), loads on the instrumented implants, or changes in the body stature via stadiometry (Dreischarf et al., 2016). While the two first approaches are invasive, costly, and limited in terms of available volunteers, the third one requires major assumptions in order to estimate spinal loads. Alternatively, computational biomechanical models have been emerged as viable tools.
1. مقدمه
نخاع انسان تحت بارگذاریهای متنوع فشرده کننده و توزیع بار قرار میگیرد که نقش مهمی در علتشناسی اختلالات کمری ایفا میکنند. بنابراین دانش مناسب در مورد این بارها در طراحی و ساخت برنامههای موثر درمانی و پیشگیری آسیب و ایمپلنتهای نخاعی لازم است. تلاشهای کمی برای کمیت سنجی بارهای نخاعی در شرایط in vivo با استفاده از اندازهگیری فشارهای بین دیسکی (IDP)، بارهای وارد شده بر ایمپلنتهای ابزاری یا تغییرات در حالت بدن از طریق استودیومتری صورت گرفته است. با اینکه دو روش اول تهاجمی، هزینهبر و محدود از نظر تعداد افراد داوطلب بودند؛ اما روش سوم نیازمند فرضیات اصلی به منظور تخمین بارهای نخاعی بود. مدلهای بیومکانیکی محاسباتی متناوبا بعنوان یک ابزار ارزشمند ظهور کردهاند.