مقاله ترجمه شده درباره تاریخچه توسعه واکسن بروسلا – سال 2013
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
تاریخچه توسعه واکسن بروسلا
عنوان انگلیسی مقاله:
A History of the Development of Brucella Vaccines
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
داروسازی و زیست شناسی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
داروسازی صنعتی یا فارماسیوتیکس و میکروبیولوژی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
1.مقدمه
2.پس زمینه
3. واکسن های موجود برای پیشگیری از بروسلوز حیوانی
4. برنامه های مبارزه با تب مالت
5. واکسن های زیرواحد علیه تب مالت
5.1. پروتئین های نوترکیب.
5.2. واکسن های ناقل.
5.3. واکسن های DNA.
5.4. وزیکول های غشای خارجی: واکسن های جدید امیدوار کننده علیه تب مالت.
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
2. Background Research focused on the development of an ideal Brucella vaccine to prevent brucellosis in animals and humans has been sought since the beginning of twentieth century [4]. Live vaccines as well as inactivated ones have been developed; nevertheless, modified live vaccines have been shown to be superior protective immunogens as is the case with most diseases caused by facultative intracellular pathogens. The attenuated live vaccine B. suis strain 2 was extensively used in several animals species in China. This vaccine did not induce persistent antibodies. B. abortus strain 104-M was developed in China and used as vaccine in humans. This vaccine was reported to be stable in antigenic structure, virulence, and immunogenicity [4]. Immunity derived from the use of live attenuated vaccines tends to be cell mediated and long lasting. Also, as they are administered live, the organism is allowed to replicate within the host allowing in vivo gene expression, thus making them less expensive [5].
2. پس زمینه
تحقیقات متمرکز بر توسعه یک واکسن ایده آل بروسلا برای جلوگیری از تب مالت در حیوانات و انسان، از آغاز قرن بیستم انجام شده اند (4). واکسن های زنده و همچنین واکسن های غیر فعال توسعه یافته اند. با این حال، مشاهده شده است که واکسن های زنده اصلاح شده، ایمونوژن های محافظ بهتر در مورد بیشتر بیماری های ناشی از پاتوژن های درون سلولی اختیاری هستند.
واکسن زنده ضعیف شده ی B. suis استرین 2، به طور گسترده در چندین گونه حیوانات در چین مورد استفاده قرار گرفت. این واکسن آنتی بادی های پایدار را القاء نمی کند. B. abortus استرین 104-M در چین گسترش یافته و به عنوان واکسن در انسان استفاده می شود. گزارش شده است که این واکسن از نظر ساختار آنتی ژنی، حدت و ایمنی پایدار است (4). ایمنی حاصل از استفاده از واکسن زنده ضعیف شده، با واسطه ی سلول بوده و اثر آن طولانی مدت است. همچنین، از آن جا که به صورت زنده تجویز می شوند، ارگانیسم قادر به تکثیر در میزبان و بیان ژن داخل بدن بوده و در نتیجه ارزان تر است [5].
