ترجمه مقاله عملکرد فشاری ستون های بنایی محصور شده در بتن مسلح شده با الیاف دارای شکل پذیری بالا (HDC) – سال 2020
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
عملکرد فشاری ستون های بنایی محصور شده در بتن مسلح شده با الیاف دارای شکل پذیری بالا (HDC)
عنوان انگلیسی مقاله:
Compressive performance of masonry columns confined with highly ductile fiber reinforced concrete (HDC)
کلمات کلیدی مقاله:
بتن مسلح شده با الیاف بسیار انعطاف پذیر (HDC)، ستون های بنایی، محصورسازی، مدل تحلیلی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی عمران
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
زلزله، سازه و مدیریت ساخت
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1.معرفی
2. برنامه آزمایشی
1.2. توصیف و آماده‌سازی نمونه
2.2. ویژگی‌های مصالح
3.2. اماده سازی ازمایش
3. نتایج و بحث‌ها
1.3.مودهای شکست
2.3. منحنی‌های بار محوری – جابجایی
3.3. مکانیزم محصور کردن HDC
4.3.بار حداکثر
5.3.شکل پذیری
4. پیش‌بینی تیوریک
1.4. پیش‌بینی مقاومت ستون‌های محصور شده با ملات داخلی HDC
2.4. پیش‌بینی مقاومت روکش خارجی HDC ستون‌های محصور شده
3.4. مقایسه بین نتایج به دست امده از پیش‌بینی‌شده و ازمایشات
5.نتایج
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
This work presents the results of an experimental investigation on the compressive behavior of clay brick masonry columns confined with highly ductile fiber reinforced concrete (HDC). The study aims to prove the effectiveness of the proposed confinement technique and detect the efficiency of different confinement forms of HDC, including internally-placed HDC which was used as binding mortar in the joints (i.e. internal HDC mortar) and external HDC jacket. Furthermore, the effect of confinement materials is examined. Analysis of the failure mode, axial load–displacement curves, peak load and ductility reveals that internal HDC mortar could considerably improve the deformability of masonry columns. Although the external HDC jacket could increase the load carrying capacity and deformability, the detachment between the external layer and masonry substrate is observed at the post-peak stage. Contribution of cement-based mortar jacket to the masonry columns is merely enhancing the load carrying capacity rather than deformability, which was caused by its quite low tensile strength. Moreover, based on the theories of mesh-reinforced brick masonry and steel tube confined concrete, analytical models available in the literatures are adopted to predict the compressive strength of HDC systems confined masonry columns. The calculation model gives a better approximation to predict the compressive strength of confined masonry columns but should need further experimental data in the future other than those adopted in this paper to verify the accuracy and reliability.
چکیده
این مقاله، نتایج حاصل از یک بررسی ازمایشی بر روی رفتار فشاری ستون‌های آجری رسی محصور شده با بتن مسلح شده با الیاف دارای شکل پذیری بالا (HDC ) را نشان می‌دهد. هدف از این مطالعه اثبات اثربخشی تکنیک محصورسازی پیشنهادی و تشخیص کارایی اشکال مختلف محصورسازی HDC، از جمله HDC داخلی قرار داده‌شده که به عنوان ملات اتصال در مفاصل (یعنی ملات داخلی HDC)و ژاکت(روکش) خارجی HDC مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر این، اثر مصالح محصورسازی نیز بررسی می‌شود. تحلیل های حالت (مود) شکست، منحنی‌های بار محوری – جابجایی، بار پیک(اوج) و شکل‌پذیری نشان می‌دهند که ملات داخلی HDC به طور قابل‌توجهی می‌تواند شکل‌پذیری ستون‌های بنایی را بهبود بخشد. اگر چه روکش خارجی HDC نیز می‌تواند ظرفیت باربری و شکل‌پذیری را افزایش دهد، اما متاسفانه جداشدگی بین لایه خارجی و زیر لایه(بستر) بنایی در مرحله پس از بار پیک مشاهده می‌شود. سهم سیمان مبتنی بر روکش ملات در ستون‌های بنایی صرفا افزایش ظرفیت باربری به جای شکل‌پذیری است که به دلیل مقاومت کششی نسبتا کم آن ایجاد شده‌است. علاوه بر این، براساس نظریه‌های مصالح آجری تقویت‌شده با مش(شبکه) و بتن محصور شده با لوله ی فولادی، مدل‌های تحلیلی موجود در مقالات برای پیش‌بینی مقاومت فشاری سیستم‌های HDC محصور شده ی ستون‌های بنایی اتخاذ شده‌اند. مدل محاسباتی تقریب بهتری را برای پیش‌بینی مقاومت فشاری ستون‌های بنایی محصور شده ارایه می‌دهد اما به احتمال زیاد به داده‌های ازمایشی بیشتری در آینده به غیر از آن‌هایی که در این مقاله برای تایید دقت و قابلیت اطمینان به کار گرفته شده‌اند، نیاز داشته باشد.
