مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
اثرات فرمولاسیون غذا و فرایندهای حرارتی روی فلاون ها در کرفس و بابونه
عنوان انگلیسی مقاله:
Effects of food formulation and thermal processing on flavones in celery and chamomile
کلمات کلیدی مقاله:
Apium graveolens (کرفس چینی)، فلاون ها، فرایند حرارتی، بتا گلوکوزیداز
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
صنایع غذایی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
علوم مواد غذایی، فناوری مواد غذایی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1- مقدمه
2- آزمایش
2.1- مواد
2.2 جداسازی فلاون ها توسط HPLC مقدماتی
2.3 پایداری حرارتی فلاون های تخلیص شده
2.4 اثرات ترکیبات مواد غذایی روی د گلیکوزیلاسیون فلاون
2.5 پایداری حرارتی فلاون در کرفس
2.6 اثرات ترکیبات مواد غذایی روی گلوکوزیدهای فلاون در فرایندهای حرارتی کرفس
2.7 آنالیز HPLC
2.8 آنالیزهای آماری
3- نتایج
3.1 پایداری دمایی فلاون های تخلیص شده
3.2 اثرات ترکیبات مواد غذایی روی د گلیکوزیلاسیون فلاون
3.3 پایداری حرارتی فلاون در کرفس
3.4 اثرات ترکیبات مواد غذایی روی گلیوزیدهای فلاون در فرایندهای (پردازش های) حرارتی کرفس
4- بحث
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Flavones are a class of flavonoids found in a variety of fruits and vegetables and are most abundant in artichoke heads, kumquats, parsley, and celery (Azzini et al., 2007; Justesen, Knuthsen, & Leth, 1998; Sakakibara, Honda, Nakagawa, Ashida, & Kanazawa, 2003). The flavone apigenin exhibits toxicity to cancer cells in vitro (Engelmann et al., 2002; Gupta, Afaq, & Mukhtar, 2002; Mak, Leung, Tang, Harwood, & Ho, 2006; Manthey & Guthrie, 2002; Piantelli et al., 2006) and animal studies with flavones demonstrate the ability to attenuate the inflammatory response (Nicholas et al., 2007; Ueda, Yamazaki, & Yamazaki, 2004). However, human trials with flavone rich foods such as parsley and celery show limited bioavailability of these compounds, with maximum plasma concentrations of <1 lM (Cao, Zhang, Chen, & Zhao, 2010; Meyer, Bolarinwa, Wolfram, & Linseisen, 2006). The time of maximum plasma concentration after eating these foods was over 7 h (Cao et al., 2010; Meyer et al., 2006), indicating that the flavones are likely absorbed in the colon rather than the small intestine. Future use of flavone-rich foods for health benefits requires a better understanding of the forms that are most readily absorbed and their stability during food processing.
1- مقدمه
فلاون ها یک گرهی از فلاونوئیدها هستند که در یک طیف متنوعی از میوه ها و سبزجات یافت می شوند و در سر کنگر فرنگی، کامکوات (درختچه پرتغال زینتی)، جعفری و کرفس فراوانتر می باشند (Azzini et al., 2007; Justesen, Knuthsen, & Leth, 1998; Sakakibara, Honda, Nakagawa, Ashida, & Kanazawa, 2003). فلاون آپی ژنین ، در محیط in vitro سمیتی را برای سلول های سرطانی نشان داده است (Engelmann et al., 2002; Gupta, Afaq, & Mukhtar, 2002; Mak, Leung Tang, Harwood, & Ho, 2006; Manthey & Guthrie, 2002; Piantelli et al., 2006) و مطالعات حیوانی انجام شده با فلاونوئیدها، توانایی برای کاهش پاسخ التهابی را نشان می دهند (Nicholas et al., 2007; Ueda, Yamazaki, & Yamazaki, 2004). به هرحال، آزمایش های انسانی با غذاهای غنی از فلاون مانند کرفس و جعفری، دسترسی پذیری زیستی محدودی را به این ترکیبات نشان می دهند، به طوری که ماکزیمم غلظت پلاسمایی آن کمتر از 1 میلی مولار می باشد (Cao, Zhang, Chen, & Zhao, 2010; Meyer, Bolarinwa, Wolfram, & Linseisen, 2006). زمان به حداکثر رسیدن علظت پلاسمایی بعداز خوردن این غذاها، بیش از 7 ساعت می باشد (Cao et al., 2010; Meyer et al., 2006)، که نشان می دهد فلاون ها احتمالا در کولون (روده بزرگ) بیشتر از روده کوچک جذب می شوند. استفاده ی بعدی از غذاهای غنی از فلاون ها برای استفاده از مزایای سلامتی آنها، نیاز به یک درک بهتر از اشکالی دارد که راحت تر جذب می شوند و پایداری آنها در طی فرایندهای حرارتی بالاتر می باشد.