ترجمه مقاله شکستگی عمودی ریشه به دلیل نصب ایمپلنت در دندان های مجاور درمان شده به روش اندودونتیک – سال 2016
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
شکستگی عمودی ریشه به دلیل نصب ایمپلنت در دندان های مجاور درمان شده به روش اندودونتیک: یک سری موردی و بررسی سیستماتیک
عنوان انگلیسی مقاله:
Implant-associated Vertical Root Fracture in Adjacent Endodontically Treated Teeth: A Case Series and Systematic Review
کلمات کلیدی مقاله:
دندان های درمان شده به روش اندودونتیک، ایمپلنت، شکستگی عمودی ریشه
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
دندانپزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
تشخیص بیماری های دهان و دندان، اندودنتیکس
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
مواد و روش ها
روش های جستجو برای شناسایی مطالعات به منظور بررسی سیستماتیک
جمع آوری و آنالیز داده ها برای بررسی سیستماتیک
جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها برای تمام موارد
نتایج
نتایج بررسی سیستماتیک
نتایج سری های موردی
بحث
نتیجه گیری
منابع
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Tooth replacement with an oral implant may be indicated because of tooth loss as a result of trauma, dental caries, periodontal disease, and in case of a congenitally missing tooth. The missing tooth space may be restored with an implant when it is surrounded with healthy teeth or with intact prosthetic reconstruction of the neighboring teeth (1). The retention of implants is directly related to their osseointegration (2), which is defined as close contact between the bone and implant (3). The most significant difference between natural teeth and implants is the periodontal ligament (PDL), which surrounds only natural teeth, and the unique characteristics of this ligament (4). The PDL enables stress distribution, mobility, occlusal trauma tolerance, and proprioception, thus acting as a modulator of excessive occlusal forces. This modulation mechanism is missing in osseointegrated implants, potentially exposing them to occlusal overload (4). Although the exact effects of occlusal overload on implants are not fully clarified (5, 6), it has been suggested that implant occlusion should be designed not only according to conventional occlusal schemes but also from the standpoint of reducing overloading factors(7). However, when the occlusion of an implant is altered in order to prevent occlusal overload to the implant, it may change the force distributed to the adjacent natural teeth (8, 9).
هنگام از دست دادن دندان در اثر آسیب، پوسیدگی دندان، بیماری پریودنتال و فقدان مادرزادی دندان، جایگزینی دندان با یک ایمپلنت دهانی ممکن است توصیه شود. زمانی که اطراف فضای خالی دندان از دست رفته توسط دندان سالم یا پروتز سالم دندان مجاور احاطه شده باشد؛ می¬توان این فضا را بازسازی کرد.
حفظ ایمپلنت¬ها به طور مستقیم به ادغام آنها با استخوان مربوط می¬شود که به عنوان تماس نزدیک بین استخوان و ایمپلنت تعریف می¬شود. مهم¬ترین تفاوت بین دندان¬های طبیعی و ایمپلنت، لیگامنت¬های پریودنتال (PDL) و ویژگی¬های منحصر به فرد این لیگامنت است که تنها در اطراف دندان¬های طبیعی وجود دارند. PDL امکان توزیع استرس، تحرک، تحمل ترومای اکلوزال و تحریک¬پذیری را فراهم می¬آورد و از این رو به عنوان مدولاتور نیروهای اکلوزالی بیش از حد عمل می¬کند. این مکانیسم مدولاسیون در ایمپلنت¬های ادغام شده با استخوان وجود ندارد؛ از این رو به طور بالقوه در معرض اضافه بار اکلوزال قرار دارند.
با وجود اینکه اثرات دقیق اضافه¬بار اکلوزال بر روی ایمپلنت¬ها کاملا روشن نیست؛ پیشنهاد شده است که ارتباط ایمپلنت¬ها با هم نه تنها باید بر اساس طرح¬های اکلوزال معمول بلکه همچنین باید از نقطه نظر کاهش عوامل اضافه¬بار طراحی شود. با این حال، زمانی که ارتباط بین ایمپلنت¬ها به منظور جلوگیری از وارد شدن اضافه بار اکلوزالی بر ایمپلنت تغییر می¬کند؛ ممکن است نیروی توزیع¬شده بر دندان¬های طبیعی مجاور تغییر کند.
