ترجمه مقاله مدیریت نوآوری از طریق تولید مشترک در همکاری بین شرکتی – سال 2015
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
مدیریت نوآوری از طریق تولید مشترک در همکاری بین شرکتی
عنوان انگلیسی مقاله:
Managing innovation through co-production in interfirm partnering
کلمات کلیدی مقاله:
تولید مشترک، سرمایه، اجتماعی، نوآوری، ظرفیت جذب، خودکارآمدی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مدیریت، مهندسی صنایع
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مدیریت نوآوری و فناوری، نوآوری تکنولوژی، مدیریت کسب و کار، مدیریت دانش
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1- مقدمه
2- مروری بر پیشینه و فرضیات
2-1 نوآوری
2-2 ظرفیت جذب
2-3 خودکارآمدی
2-4 تولید مشترک
2-5 سرمایه اجتماعی
2-5-1 تعاملات اجتماعی
2-5-2 اعتماد
2-5-3 ارزش های مشترک
3- روش
3-1 چهارچوب مفهومی
3-2 جمع آوری داده ها و نمونه برداری
3-3 ساختارها و متغیرها
4- تحلیل و نتایج
4-1 آمار توصیفی
4-2 آزمایش فرضیات
5- بحث
5-1 تولید مشترک و نوآوری: تأثیر مستقیم و تأثیر غیرمستقیم
5-2 سرمایه اجتماعی و تولید مشترک
5-3 ملاحظات مدیریتی
6- نتیجه گیری و مشارکت
6-1 مشارکت های پژوهشی
6-2 محدودیت های پژوهشی و پژوهش های آینده
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Innovation in the era of knowledge economy becomes increasingly important for firms to sustain competitive advantage (Huarng, 2010; Subramaniam & Youndt, 2005). Innovation may come from outside the firms; such firms intensively develop partner relationships to increase new product development opportunity and improve innovation (Frost & Zhou, 2005; Lai & Chang, 2010; Paulin & Ferguson, 2010). Recent research emphasizes that co-production emerges from the reciprocal interaction processes in the inter-organizational context (Ballantyne & Varey, 2006). Specifically, co-production enhances the collaborative nature of value co-creation and shows the both parties’ interest in collaborating effectively (Pires, Dean, & Rehman, 2015). Therefore, co-production becomes a key driver of innovation (Chen, Tsou, & Ching, 2011). However, empirical research on co-production activities in partner relationships remains scare (Payne, Storbacka, & Frow, 2008; Vargo, Maglio, & Akaka, 2008). This study contributes to filling this gap by addressing how firms integrate their partners as cocreators into the innovation process.
1- مقدمه
نوآوری در عصر اقتصاد دانش به طور فزاینده ای برای شرکت ها مهم است تا مزایای رقابتی را حفظ کند (هوارنگ، 2010؛ سوبرامانیان و یوندت، 2005). نوآوری ممکن است از خارج از شرکت ناشی شود؛ این شرکت ها به شدت روابط مشارکتی را توسعه می دهند تا فرصت توسعه محصول جدید را افزایش دهد و نوآوری را ارتقا دهد (فراست و ژو، 2005؛ لای و چانگ، 2010؛ پولین و فرگوسن، 2010). پژوهش اخیر بر این تأکید می کند که تولید مشترک از فرایندهای تعاملی دو جانبه در بافت درون سازمانی ناشی می شود (بالانتین و واری، 2006). به طور ویژه، تولید مشترک ماهیت جمعی ایجاد مشترک ارزش را ارتقا می دهد و علایق هر دو شریک را در اتحادی کارآمد نشان می دهد (پیرس، دین و رحمان، 2015). بنابراین، تولید مشترک به محرک کلیدی نوآوری تبدیل می شود (چن، تسو و چینگ، 2011). با این حال، پژوهش تجربی مربوط به فعالیت های تولید مشترک در روابط شراکتی ترسناک باقی می ماند (پاینه، استورباکا و فرو، 2008؛ وارگو، مگلیو و آکاکا، 2008). این مطالعه این خلأ را در توجه به این پر می کند که شرکت ها چگونه شرکای خود را به عنوان سازندگان فرایند نوآوری ادغام می کنند.
