ترجمه مقاله پیش بینی مورفولوژی نانوکامپوزیت های پلیمر – سال 2015
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
پیش بینی مورفولوژی نانوکامپوزیت های پلیمر- خاک رس
عنوان انگلیسی مقاله:
Prediction of the morphology of polymer-clay nanocomposites
کلمات کلیدی مقاله:
نانوکامپوزیت ها، مورفولوژی (ریخت شناسی) ، خواص رئولوژیکی (خواص جریان و تغییر شکل ماده)، مدلسازی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی مواد، مهندسی پلیمر
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مهندسی مواد مرکب و نانو مواد
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1- مقدمه
2- پیش زمینه نظری
3- مواد و روش ها
3-1 مواد
3-2 اماده سازی
3- 3- مشخصات
4- نتایج و بحث
4- 1- محاسبه نسبت ویسکوزیته
4-2 اعتبار سنجی مدل
5- نتیجه گیری ها
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Polymer nanocomposites have attracted great interest over the last decade [1,2]. It is known [2e4] that the use of nanometric fillers dispersed in polymer matrices can result in significant improvements in comparison with the neat polymer matrices, such as the enhancement of elastic modulus and tensile strength, as well as thermal, electrical and barrier properties of the systems. All these improvements can be achieved even with filler amounts as low as 5 wt% [3,4]. In addition, polymer nanocomposites, are attracting increasing interest beyond the academic and scientific field in industry [2,4]. The final morphology of a nanocomposite (determined by several variables such as the processing parameters, the matrix and nanofiller used, their mutual interactions, etc.) significantly influences the macroscopic properties of the final product [5e7]. In particular, it becomes central to learn about the interactions between processing, morphology, structure and rheological properties, and the suitability of existing models in order to predict the system’s behaviour with change of variables such as the polymer used, filler content and processing speed.
1. مقدمه
نانوکامپوزیت های پلیمری توجه زیادی را در طول دهه گذشته [1،2] به خود جلب کرده اند. مشخص شده است [2-4] که استفاده از پرکننده های نانومتری پراکنده در ماتریس های پلیمری می تواند به پیشرفت های قابل توجهی در مقایسه با ماتریس های پلیمری مرتب، مانند افزایش مدول الاستیک و استحکام کششی، و همچنین خواص حرارتی، الکتریکی و ممانعتی این سیستم ها منجر شود. همه این پیشرفت ها را می توان حتی با مقادیر پرکننده کم با 5 درصد وزنی [3،4] به دست آورد. علاوه بر این، نانوکامپوزیت های پلیمری، علاقه فزاینده ای را فراتر از زمینه دانشگاهی و علمی در صنعت به خود جذب نموده اند [2،4].
مورفولوژی نهایی یک نانوکامپوزیت (که توسط چندین متغیر مانند پارامترهای فرآوری، ماتریس و پرکننده نانویی استفاده ، فعل و انفعالات متقابل آنها، و غیره تعیین شده می شود) به طور قابل توجهی خواص ماکروسکوپی محصول نهایی [5-7] را تحت تاثیر قرار می دهد. به طور خاص، یادگیری فعل و انفعالات بین فرآوری، مورفولوژی، ساختار و خواص رئولوژیکی، و مناسب بودن مدل های موجود به منظور پیش بینی رفتار سیستم با تغییر متغیرهایی مانند پلیمر استفاده شده، محتوای پرکننده و سرعت فرآوری در مرکز توجه قرار گرفته است.
