دانلود رایگان مقاله پلی فنیسم نوزایشی و فایده آن در شته ها – سال 2020
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
پلی فنیسم نوزایشی و فایده آن در شته ها: تعویض میان تولید مثل جنسی و غیر جنسی
عنوان انگلیسی مقاله:
Reproductive polyphenism and its advantages in aphids: Switching between sexual and asexual reproduction
کلمات کلیدی مقاله:
شته، پارتنوژنز، جنین زایی، گامتوژنز، دوره نوری
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
کشاورزی، زیست شناسی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
فیزیولوژی گیاهان زراعتی، حشره شناسی، علوم گیاهی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF با کلیک بر روی دکمه آبی، دانلود نمایید. برای ثبت سفارش ترجمه نیز روی دکلمه قرمز رنگ کلیک نمایید. سفارش ترجمه نیازمند زمان بوده و ترجمه این مقاله آماده نمیباشد و پس از اتمام ترجمه، فایل ورد تایپ شده قابل دانلود خواهد بود.
قسمتی از مقاله انگلیسی:
1. Introduction
Polyphenism commonly observed in arthropods, is an interesting phenomenon, which allows a single genotype to produce several discrete phenotypes depending on the environmental conditions such as temperature, photoperiod, diet, population density and the presence of predators (Gilbert 2001; Beldade et al. 2011). Such phenotype plasticity ultimately roots in the genomes and allows an individual organism to develop various morphological, physiological, or behavioral traits, which is considered as an evolutionary strategy (Uller 2008; Moczek 2015; Xue and Leibler 2018). Some insects usually switch their reproductive mode between sexual and asexual reproduction to manage the seasonal changes in temperature, day length and host availability (Matsuka and Mittler 1979; Margaritopoulos and Tsitsipis 2002; Poupoulidou et al. 2006; Razmjou et al. 2010; Peng et al. 2017). The sexual reproduction dominated in eukaryotic life is initiated from the fusion of male and female gametes produced through meiosis, whereas the asexual reproduction is achieved without meiosis and fertilization. These two reproductive models in one species have been observed in aphids (Vorburger et al. 2003; Ollivier et al. 2012), termites (Matsuura et al. 2009; Yashiro and Matsuura 2014), ants (Pearcy et al. 2004; Fournier et al. 2005), honey bees (Gerber and Klostermeyer 1970; Beekman et al. 2011), beetles (Lachowska et al. 2008; Perotti et al. 2016), locusts (Hamilton 1953; Little et al. 2017) and moths (Stunnikov 1975; Xu et al. 2004).
