ترجمه مقاله ارز مجازی به عنوان نوآوری پولی فراگیر برای محرومان بدون مبادلات بانکی – سال 2018
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
عنوان انگلیسی مقاله:
کلمات کلیدی مقاله:
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
اقتصاد
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
اقتصاد پولی، اقتصاد پول و بانکداری
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. روش شناسی
3. ماهیت محصولات فناورانه
4. تاریخچه مختصری از طرح مبادله ارز محلی (LETS)
4.1. پس زمینه
4.2. بازار LETS برای کالاها و خدمات کم مصرف و کم ارزش
4.3. ارز LETS به عنوان یک وسیله مبادله
4.4. ارز LETS و مساله برابری ارزش در معاملات
4.5. ارز LETS به عنوان واحد حساب
4.6. ارز LETS به عنوان ذخیره ارزش
5. مسائل دیگر
5.1. معاهدات مستقیم و غیرمستقیم و سواری کنندگان مجانی
5.2. مدیریت ارز و اعتماد سازمانی
6. نتیجه گیری بحث
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
The narrative about the future of money in developing countries is dominated by international financial institutions (IFIs) and their affiliates, multinational payment service providers, mobile network operators and academia. Most have reduced the future of money or monetary needs of the unbanked to the eradication of cash by digitization. In contrast to this techno-centric narrative, in this article, I situate the future of money in a new sociotechnical model which I refer to as the quantity, quality and public authority deficit (QPAD) hypothesis. It recognizes three disadvantages (or deficits) from the use of money: quantitative limits, which relates to the fact that its capacity to act as medium of exchange, is conditional on its availability; a qualitative deficit, involving the failure to embody attributes of transacting parties (identity, reputation etc.); and a public authority deficit, represented by weak central authority involvement in addressing the monetary needs of the unbanked poor. On this basis, any future inclusive monetary innovations which do not address these three deficits will most likely be unsuccessful. These ideas are based on findings from a participatory ethnographic study that draws on a sociology of scientific knowledge framework (Mackenzie, 1996, Pinch and Bijker, 1984, Spinardi, 2008) to evaluate technological properties of the Edinburgh local exchange trading scheme (LETS)-issued virtual currency. This currency is compared and contrasted with the properties of government-issued money.
چکیده
حکایت آینده پول در کشورهای در حال توسعه تحت تاثیر موسسات مالی بین المللی (IFI) و توابع آن ها، ارائه دهندگان خدمات پرداخت چندملیتی، اپراتورهای شبکه های سیار و دانشگاه هاست. اغلب آن ها آینده پول و یا نیازهای پولی غیربانکی را به کنار گذاشتن وجه نقد با دیجیتال سازی کاهش داده اند. برخلاف این داستان فناوری محور، در این مقاله، من به بررسی آینده پول در یک مدل جدید اجتماعی – فناوری پرداخته ام که به آن فرضیه کمیت، کیفیت و کمبود مراجع عمومی (QPAD) اطلاق می کنم. این فرضیه سه نقیصه (یا کمبود) ناشی از کاربرد پول را بر می شمرد: محدودیت های کمّی که با این واقعیت ارتباط دارد که ظرفیت پول به عنوان وسیله مبادله منوط به دسترس پذیری آن می باشد؛ کمبود کیفی، شامل نارسایی در تجسم بخشی به ویژگی های طرفین معامله گر (هویت، شهرت و غیره)؛ و کمبود مراجع عمومی، که با مشارکت ضعیف مراجع مرکزی در پرداختن به نیازهای پولی محرومان فاقد مبادلات بانکی بیان می شود. بر این اساس، هر گونه نوآوری پولی فراگیر و جدیدی که به این سه کمبود نپردازد به احتمال زیاد ناموفق خواهد بود. این ایده ها مبتنی بر یافته های مطالعات قوم شناسی مشارکتی هستند که از جامعه شناسی چارچوب دانش علمی (مکنزی، 1996؛ پینچ و بیجکر، 1984؛ اسپیناردی، 2008) برای ارزیابی ویژگی های فنی طرح مبادلات محلی ادینبورگ (LETS) در صدور ارز مجازی بهره می گیرد. این ارز با ویژگی های پول منتشره دولتی مقایسه گشته و مقابله می نماید.
