مقاله ترجمه شده درباره اصلاح ژنتیکی موز با استفاده از روش های سنتی و in vitro – سال 2011
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
اصلاح ژنتیکی موز با استفاده از روش های سنتی و in vitro
عنوان انگلیسی مقاله:
Genetic Improvement of Banana Using Conventional and In Vitro Technologies
کلمات کلیدی مقاله:
موز (Musa spp.)، اصلاح نژاد به شیوه سنتی، نگهداری در شرایط انجماد، دستکاری ژنتیکی، کشت بافت و سلول، ریزازدیادی ، هیبریداسیون/سیبریداسیون سوماتیک ، انتقال ژن
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
کشاورزی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
زراعت و اصلاح نباتات، ژنتیک مولکولی و مهندسی ژنتیک، فیزیولوژی و اصلاح درختان میوه، علوم باغبانی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
مقدمه
اهداف اصلاح ژنتیکی در موز
روش های سنتی برای اصلاح ژنتیکی در موز
هیبریداسیون جنسی
القاء موتاسیون
تکنیک های مبتنی برکشت بافت برای موز
نجات جنین
ریزازدیادی
باززایی گیاه از سلول های کشت شده از طریق اندام زایی و جنین زایی سوماتیک
تنوع ژنتیکی سوموکلونال
هیبریداسیون سوماتیک
ترانسفورماسیون ژنتیکی
مطالعات ژنتیکی دربرگیرنده موز
نگهداری موز
نگهداری دانه
نگهداری در محل و خارج از محل
نتیجه گیری کلی
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
INTRODUCTION
Banana (Musa spp.) is an evergreen perennial, monocotyledonous plant of the family Musaceae. The latter consists of seminiferous and cultivated species with broad biological diversity (Abadie et al. 2003). Currently, about 1,000 banana cultivars and landraces are recognized from 50 or so Musa species (Heslop-Harrison & Schwarzacher 2007). Bananas are grown in the tropics and subtropics at latitudes of 20 degrees above and below the equator, where there is a wide seasonal variation in rainfall and temperature (Pua 2007). Two wild species, M. acuminata and M. balbisiana, are the progenitors of modern edible bananas. The main centers of diversity for M. acuminata and its derivative hybrids are Malaysia and Indonesia (Asif, Mak, & Othman 2001; Daniells et al. 2001), whereas M. balbisiana and its hybrids are presumed to be native to India (Robinson 1996). The distribution of bananas from their centers of origin is probably through planting of vegetative materials transported to other tropical and subtropical regions, such as Africa, the Caribbean, Latin America, Oceania, and the Middle East (Price 1995; Robinson 1996). Banana plants were introduced about 500 years ago into Central and Latin America, where the crop became of major economic importance (van den Houwe, Panis, & Swennen 2000). Distinct centers of secondary genetic diversification may have evolved in the Great Lakes region of East Africa and in the more humid forests of Central and West Africa (van den Houwe, Panis, & Swennen 2000). Currently, bananas are cultivated in 120 countries throughout the humid tropics and subtropics in the Americas, Asia, Africa, Australia (Queensland), and Europe (Canary Islands) (Heslop-Harrison & Schwarzacher 2007). The leading producers of bananas in 2007 were India, China, The Philippines, Brazil, and Ecuador (FAOSTAT 2009).
مقدمه
موز یک گیاه چندساله همیشه سبز تک لپه ای از خانواده Musaceae است. این خانواده شامل گونه های دارای تخم و کشت شده با تنوع بیولوژیکی وسیع است. در حال حاضر در حدود هزار رقم موز و توده های بومی از 50 با بیشتر گونه موز شناسایی شده اند. موز در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری در عرض های جغرافیایی 20 درجه بالا و پایین خط استوا، جایی که تغییر فصلی گسترده در دما و بارش وجود دارد، رشد می کند.
دو گونه وحشی M. acuminate و M. balbisiana اجداد موزهای خوراکی مدرن هستند. مراکز اصلی تنوع M. acuminate و هیبریدهای مشتق شده از آن، اندونزی و مالزی است. در حالی‌‌که M. balbisiana و هیبریدهای مشتق شده از آن را بومی هند می دانند. پراکندگی موز از مراکز اصلی خاستگاهش احتمالا از طریق کاشت مواد رویشی منتقل شده به سایر مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری مثل آفریقا، دریای کارائیب، آمریکای لاتین، اقیانوسیه و خاورمیانه صورت گرفته است. گیاهان موز در حدود 500 سال قبل به آمریکای مرکزی و لاتین معرفی شدند. مکان هایی که این محصول زراعی به محصول مهم تجاری تبدیل شد. مراکز مختلف برای تنوع زایی ثانویه ممکن است دریاچه های بزرگ شرق آفریقا و جنگل هایی با رطوبت های بالاتر در آفریقای مرکزی و غربی باشند. در حال حاضر موز در 120 کشور در سرتاسر مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری مرطوب در آمریکا، آفریقا و آسیا و استرالیا (کوئیزلند) و اروپا (جزایر قناری) کشت داده می‌شود. تولیدکنندگان عمده و اصلی موز در سال 2007 هند، چین، فیلیپین، برزیل و اکوادور بودند.
