مقاله ترجمه شده درباره ژنومیکس کروکوس ساتیووس L. و کاربردهای مختلف بارکد DNA – سال 2013
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
ژنومیکس کروکوس ساتیووس L. و کاربردهای مختلف بارکد DNA
عنوان انگلیسی مقاله:
Crocus sativus L. genomics and different DNA barcode applications
کلمات کلیدی مقاله:
جعل، کروکوس ساتیووس L. بارکد DNAیی، فیلوژنی، زعفران
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
زیست شناسی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
علوم گیاهی، علوم سلولی و مولکولی و ژنتیک
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
مواد و روش ها
مواد گیاهی
استخراج DNA
تکثیر DNA و الکتروفورز ژل
توالی یابی و آنالیز داده ها
نتایج و بحث
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Introduction
Crocus is a monocotyledon herbaceous plant genus belonging to the Iridaceae family. It includes about 85 species distributed between Mediterranean Europe and Western Asia (Mathew 1982). The most important species of this group is Crocus sativus L. because its dried stigmas represent the raw source of the saffron spice. Crocus sativus is known as a cultivated plant; in fact, it only propagates vegetatively by corms because of the incapacity to produce fertile pollen and, therefore, seeds. The infertility of this plant is due to an irregular meiosis process caused by its triploid genome (Chichiricco` 1999; Gresta 2007; Grilli Caiola 2004, 2005). In order to determine C. sativus botanical origin, for a long time, scientists essentially based their hypothesis on morphological observations. Only a few molecular approaches were applied to this question that remains still unresolved. However, literature data support the theory according to which C. sativus species might have been generated by the hybridization between C. cartwrightianus and C. hadriaticus or by the evolution (triploid mutation) of a C. cartwrightianus or a C. thomasii (Grilli Caiola and Canini 2010).
مقدمه
کروکوس یک جنس گیاهی تک لپه ای می باشد که متعلق به خانواده ی زنبقیان (سوسنیان) است. آن شامل حدود 85 گونه است که بین اروپای مدیترانه ای و غرب آسیا منتشر شده اند (Mathew 1982). مهم ترین گونه های این گروه کروکوس ساتیووس می باشد چون کلاله های خشک شده ی آن مانند منبع خام ادویه ی زعفران می باشد. کروکوس ساتیووس به عنوان یک گیاه زراعی می باشد؛ در حقیقت آن تنها توسط دانه ها و به صورت رویشی تکثیر می شود که به دلیل ناتوانی برای تولید گرده و بنابراین، بذرهای بارور می باشد. عدم باروری این گیاه به دلیل یک میوز نامنظم می باشد که به دلیل ژنوم تریپلوئیدی آن است (Chichiricco 1999y Gresta 2007y Grilli Caiolaa 2004, 2005). به منظور تعیین منشا گیاهی کروکوس ساتیووس برای یک مدت طولانی، دانشمندان فرضیه ی خودشان را بر اساس مشاهدات مورفولوژیک بنا کرده بودند. تنها یک تعداد کمی از روش های مولکولی برای این سوال به کار رفته اند که هنوز حل نشده باقی مانده است. به هرحال، داده های متن از این تئوری حمایت می کنند که مطابق با آن، گونه های کروکوس ساتیووس ممکن است توسط هیبریداسیون بین C. cartwrightianus و C. hadriaticus یا توسط تکامل (موتاسیون تریپلوئید) یک C. cartwrigghtianus یا C. thomassi ایجاد شده باشد (Grilli Caiola and Canini 2010).