ترجمه مقاله نرخ بازده و فاکتورهای ریسک شرکت های بین المللی نفت در قراردادهای خدمات باز پرداخت ایران – سال 2017
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
نرخ بازده و فاکتورهای ریسک شرکت های بین المللی نفت در قراردادهای خدمات باز پرداخت ایران
عنوان انگلیسی مقاله:
On the rate of return and risk factors to international oil companies in Iran’s buy-back service contracts
کلمات کلیدی مقاله:
نرخ بازده، فاکتورهای ریسک، قرارداد خدمات بازپرداخت ایران
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
اقتصاد و مدیریت
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مهندسی مالی و ریسک، اقتصاد انرژی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. پیشگفتار
2. مدل و نتایج
2.1. جبران ROR واقعی و قراردادی
2.2. تجزیه و تحلیل ریسک
3. نتیجه‌گیری و پیامدهای خط‌مشی
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
In recent years, some oil and natural gas producing countries have shown an increasing interest in adopting variations of service-type contracts rather than production sharing contracts or concessions in their oil and natural gas development and exploration projects (Ghandi and Lin, 2014).1 A service contract2 is a long-term contractual framework that governs the relation between a host government and international oil companies (IOCs) in which the IOCs develop or explore oil or natural gas fields on behalf of the host government in return for pre-determined fees and in which in most cases the host government does not hand over the control of the extracted or subsoil or sub-surface resources to the IOCs (Ghandi and Lin, 2014).3 One type of service contract is Iran’s buy-back service contract.
1. پیشگفتار
در سال‌های اخیر، برخی از کشورهای تولید کننده‌ی نفت و گاز طبیعی، علاقه‌ی فزاینده‌ای را به پذیرش انواع قراردادهای نوع-خدمات، به جای قراردادهای تولید مشترک یا امتیازات پروژه‌های توسعه و کاوش نفت و گاز طبیعی خود، نشان داده‌اند (گاندی و لین، 2014). قرارداد خدمات، چارچوب مفهومی طولانی مدتی است که بر رابطه‌ی بین دولت میزبان و شرکت‌های نفت بین‌المللی (IOCs)، حاکم است، که در آن، IOCها میدان‌های نفت و گاز طبیعی را از طرف دولت میزبان در عوض هزینه‌های از پیش تعیین شده توسعه می‌دهند و کاوش می‌کنند و در اکثر موارد، دولت میزبان، کنترلی روی منابع استخراج شده یا زیرزمینی ندارد (گاندی و لین، 2014). نوعی از قرارداد خدمات، قرارداد خدمات بازپرداخت ایران است.
