مقاله ترجمه شده درباره بازنگری پتانسیل آنتی اکسیدان در گونه های گیاهی دارویی – سال 2011
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
بازنگری پتانسیل آنتی اکسیدان در گونه های گیاهی دارویی
عنوان انگلیسی مقاله:
A review of the antioxidant potential of medicinal plant species
کلمات کلیدی مقاله:
آنتی اکسیدان؛ استرس اکسیداتیو؛ گونه های دارویی؛ کشورهای مختلف
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
زیست شناسی و کشاورزی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
گیاهان دارویی، بیوشیمی و علوم گیاهی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. مروری بر روش های سنجش مورد استفاده برای تخمین محتوای آنتی اکسیدانی
2.1. روش DPPH
2.2. روش ABTS
2.3. روش ORAC
2.4. روش سنجش PCL
2.5. روش رنگبری اسید لینولئیک بتا-کاروتن
2.6. روش سنجش کاهش قدرت
2.7. روش NBT یا روش فعالیت مهار آنیون سوپر اکسید
2.8. مجموع محتوای فلاونوئید
2.9. روش Folin-Ciocalteu
3. گونه های دارویی با پتانسیل آنتی اکسیدان بالا
3.1. abyssinica Diospyros
3.2. Pistacia lentiscus
3.3. Geranium sanguineum L
3.4. Sargentodoxa cuneata Rehd. Et Wils
3.5. Polyalthia cerasoides (Roxb.) Bedd
3.6. Crataeva nurvala Buch-Ham
3.7. Acacia auriculiformis A. Cunn
3.8. Teucrium polium L
3.9. Dracocephalumμmoldavica L
3.10. Urtica dioica L
3.11. Ficus microcarpa L. fil
3.12. Bidens pilosa Linn. Radiata
3.13. Leea indica
3.14. گونه های نعناع
3.15. Uncaria tomentosa (Willd.) DC
3.16. Salvia officinalis L
3.17. Momordica Charantia L
3.18. Rheum ribes L
3.19. Pelargonium endlicherianum
4. نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
The adverse effects of oxidative stress on human health have become a serious issue. The World Health Organization (WHO) has estimated that 80% of the earth’s inhabitants rely on traditional medicine for their primary health care needs, and most of this therapy involves the use of plant extracts and their active components (Winston, 1999). Under stress, our bodies produce more reactive oxygen species (ROS) (e.g., superoxide anion radicals, hydroxyl radicals and hydrogen peroxide) than enzymatic antioxidants (e.g., superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GPx), and catalase) and non-enzymatic antioxidants (e.g., ascorbic acid (vitamin C), -tocopherol (vitamin E), glutathione, carotenoids, and flavonoids). This imbalance leads to cell damage (Aruoma, 1998; Lefer and Granger, 2000; Smith et al., 2000; Bhatia et al., 2003; Peuchant et al., 2004) and health problems (Steer et al., 2002; Uchida, 2000). A lack of antioxidants, which can quench the reactive free radicals, facilitates the development of degenerative diseases (Shahidi et al., 1992), including cardiovascular diseases, cancers (Gerber et al., 2002), neurodegenerative diseases, Alzheimer’s disease (Di Matteo and Esposito, 2003) and inflammatory diseases (Sreejayan and Rao, 1996). One solution to this problem is to supplement the diet with antioxidant compounds that are contained in natural plant sources (Knekt et al., 1996). These natural plant antioxidants can therefore serve as a type of preventive medicine.
1. مقدمه
عوارض جانبی استرس اکسیداتیو بر سلامت انسان تبدیل به یک مسئله جدی شده است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین زده است که 80 درصد از ساکنان زمین, برای نیازهای اولیه مراقبت های بهداشتی خود بر طب سنتی تکیه می کنند، و بسیاری از این درمان ها شامل استفاده از عصاره های گیاهی و اجزای فعال آنها می شود (Winston، 1999). تحت استرس، بدن های ما, گونه های واکنش پذیر اکسیژن (ROS) را تولید می کند (به عنوان مثال، رادیکال های آنیون سوپر اکسید، رادیکال های هیدروکسیل و پراکسید هیدروژن) و نه آنتی اکسیدان های آنزیمی (به عنوان مثال، دیسموتاز سوپراکسید (SOD)، پراکسیداز گلوتاتیون (GPX) و کاتالاز) و آنتی اکسیدان های غیرآنزیمی (به عنوان مثال، اسید اسکوربیک (ویتامین C)، توکوفرول (ویتامین E)، گلوتاتیون، کاروتنوئیدها، و فلاونوئیدها). این عدم تعادل منجر به آسیب سلولی (Aruoma، 1998؛ Lefer و Granger، 2000؛ Smith و همکاران، 2000؛ Bhatia و همکاران، 2003؛. Peuchant و همکاران، 2004) و مشکلات بهداشتی (Steer و همکاران، 2002؛ Uchida ، 2000) می شود. فقدان آنتی اکسیدان ها که می تواند رادیکال های آزاد واکنشی را فرو نشاند، موجب تسهیل توسعه بیماری های دژنراتیو (Shahidi و همکاران، 1992)، از جمله بیماری های قلبی عروقی، سرطان ها (Gerber و همکاران، 2002)، بیماری های عصبی، بیماری آلزایمر (Di Matteo و Esposito ، 2003) و بیماری های التهابی (Sreejayan و Rao، 1996) می شود. یک راه حل برای این مشکل, تکمیل رژیم غذایی با ترکیبات آنتی اکسیدانی است که در منابع گیاهی طبیعی گنجانده می شوند (Knekt و همکاران، 1996). در نتیجه این آنتی اکسیدان های گیاهی طبیعی می توانند به عنوان یک نوع طب پیشگیرانه به کار گرفته شوند.
