مقاله ترجمه شده درباره کاربرد آنتی ژن B نوترکیب Echinococcus granulosus در کیت های ELISA – سال 2010
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
کاربرد آنتی ژن B نوترکیب Echinococcus granulosus در کیت های ELISA برای تشخیص بیماری کیست هیداتید
عنوان انگلیسی مقاله:
Application of recombinant Echinococcus granulosus antigen B to ELISA kits for diagnosing hydatidosis
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
انگل شناسی پزشکی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
مواد و روش‌ها
تخلیص پروتئین
آنالیز وسترن بلات
ELISA
نتایج
بحث
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Introduction
Echinococcus granulosus is a species of hydatid tapeworm causing human cystic echinococcosis, which is an important public health problem worldwide. Cystic hydatid disease (CHD) is detectable clinically through various imaging techniques such as ultrasonography or radiology. The primary diagnosis must be confirmed by more specific testing, such as serological tests based on the discovery of antibodies against the organismal antigens in the patient’s serum (Grimm et al. 1998). Ordinary serological tests such as immunoelectrophoresis, double diffusion in agar, or indirect hemagglutination are being replaced by more sensitive assay methods such as enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA), immunoblot (IB), and indirect immunofluorescent antibody test (IFA) (Virginio et al. 2003). ELISA is a high-sensitivity test that is strongly recommended for the detection of specific antibodies in human CHD cases (Parija 1998; Paul and Stefaniak 2001).
مقدمه
Echinococcus granulosus گونه‌ای از کرم‌های پهن هیداتید و عامل بیماری کیستی اکینوکوکوزیس و به عنوان یکی از مشکلات مهم بهداشت عمومی در مناطق مختلف جهان مطرح میباشد.
تشخیص بالینی بیماری کیستی هیداتید (CHD) با روش‌های تصویربرداری مختلی مانند اولتراسونوگرافی یا رادیولوژی ممکن است. تشخیص اولیه باید با روش‌های آزمون ویژه‌تری تأیید شود؛ مانند آزمون‌های سرولوژیک که بر پایه‌ی ردیابی آنتی‌بادی‌های علیه آنتی‌ژن‌های ارگانیسمی در سرم بیماران استوارند (گریم و همکاران 1998). آزمون‌های سرولوژیک معمولی مانند ایمونوالکتروفورز ، دیفوزیون دوگانه در آگار و هماگلوتیناسیون غیر مستقیم امروزه تقریباً با روش‌های سنجش حساس‌تری مانند ELISA، ایمونوبلات (IB) و آزمون آنتی‌بادی ایمونوفلوئورسنت غیر مستقیم (IFA) جایگزین شده‌اند (ویرجینیو و همکاران 2003). آزمون ELISA یک آزمون با حساسیت بسیار بالا است که قویاً برای ردیابی آنتی‌بادی‌های ویژه در موارد CHD انسانی توصیه می‌شود (پاریا 1998؛ پاول و استفانیاک 2001).
