مقاله ترجمه شده درباره تجزیه و تحلیل EEG خودکار صرع – سال 2013
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
تجزیه و تحلیل EEG خودکار صرع: بررسی
عنوان انگلیسی مقاله:
Automated EEG analysis of epilepsy: A review
کلمات کلیدی مقاله:
الکتروانسفالوگرام، صرع، ایکتال، اینترایکتال، دستهبندی، غیرخطی، بعد فراکتال، طرح عود، طیفهای مرتبه بالا
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
سایبرنتیک پزشکی، مهندسی پزشکی و پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
بیوالکتریک، مغز و اعصاب
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1.مقدمه
1.1.روشهای تشخیص صرع
1.2. تحلیل الکتروانسفالوگرام جهت تشخیص صرع
2.روشها
2.1. روشهای تحلیل الکتروانسفالوگرام
2.1.1. روشهای دامنه زمان
2.1.2. روشهای دامنه فرکانس
2.1.3. روشهای دامنه زمان – فرکانس
2.1.4. روش تحلیل غیرخطی
2.2. تحلیل دادههای جایگزین
2.3. ضرورت روشهای غیرخطی در تحلیل الکتروانسفالوگرام
3. دستهبندی فعالیت صرع
3.1. تحقیقات ارائهدهنده تکنیکهای دستهبندی دو گونه (عادی، ایکتال) فعالیت صرع
3.2. تحقیقات ارائهدهنده تکنیکهای دستهبندی سه گونه (مراحل عادی، اینترایکتال، ایکتال) فعالیت صرع
4. نتیجهگیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Epilepsy is the most common neurological disorder affecting 50 million people world-wide, 85% of which belong to the developing countries. Around 2.4 million new cases occur every year globally. At least 50% of the epileptic cases begin at childhood or adolescence [124]. Sudden onset may also be seen in geriatric population (people above the age of 65) [92]. Epileptic people are two or three times more likely to die prematurely when compared to a normal person [124]. Hence, study of epilepsy has always been an utmost importance in the biomedical field of research. Epilepsy is a chronic brain disorder, characterized by seizures, which can affect any person at any age. It is characterized by recurrent convulsions over a time-period. The episodes may vary as low as once in a year to frequent fits occurring several times per day. Epilepsy and seizure disorders are not the same; in other words all the seizures are not epileptic fits. Epilepsy is characterized by unprovoked seizures due the involvement of the central nervous system. It is due to the process of ‘epileptogenesis’ [24] where normal neuronal network abruptly turns into a hyper-excitable network, affecting mostly the cerebral cortex. It is therefore highly unpredictable and its risk is much immeasurable. On the other hand, non-epileptic seizure disorders could be due to several measurable causes, such as stroke, dementia, head injury, brain infections, congenital birth defects, birth-related brain injuries, tumors and other space occupying lesions. The resulting type of epilepsy is called as secondary or symptomatic epilepsy. For secondary epilepsy, preventive measures can be adopted according to the various causes. It is interesting to note that for more than 60% of cases, no definite cause can be ascertained. This broader type of epilepsy is known as idiopathic or primary epilepsy. It is therefore not preventable, but treatable with antiepileptic medications.
1.مقدمه
صرع، شایعترین اختلال عصبی است که 50 میلیون نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند و از این تعداد 85 درصد به کشورهای در حال توسعه مربوط میشود. حدود 4/2 میلیون مورد جدید نیز هر ساله در کل جهان اتفاق میافتد. دست کم 50 درصد موارد ابتلا به صرع در سنین کودکی و نوجوانی شروع میشود [124]. حمله ناگهانی نیز ممکن است در جمعیت سالخوردگان (افراد بالای 65 سال) مشاهد شود [92]. درافراد مبتلا به صرع احتمال مرگ زودرس دو سه برابر بیشتر از یک فردی عادی است [124]. از این رو، تحقیق روی بیماری صرع همواره بیشترین اهمیت را در تحقیقات زیست پزشکی داشته است.
صرع نوعی اختلال مزمن مغز با علامت مشخصه حملات ناگهانی است که میتواند هر فردی را در هر سنی مبتلا کند. این بیماری با تشنجهای تکرارشونده در یک بازه زمانی مشخص میشود. وقوع حملات ممکن است بین یکبار در سال یا با چند بار تکرار در روز متغیر باشد. اختلال صرع و حمله ناگهانی یکسان نیستند؛ به عبارتی، تمام حملات ناگهانی، حمله صرع محسوب نمیشوند. صرع با حملات بیجهت ناشی از درگیری سیستم اعصاب مرکزی تشخیص داده میشود. این امر معلول فرآیند پیدایش صرع [24] است که در آن شبکه نورونی عادی به طور ناگهانی به یک شبکه بسیار تحریکپذیر تبدیل شده و بیشتر بر قشر مغز تأثیر میگذارد؛ بر این اساس، تا حدود زیادی غیرقابل پیشبینی و خطر آن نیز بسیار بالاست. از طرفی، اختلالات حملات غیرصرعی ممکن است علل پیمایشناپذیر متعددی نظیر سکته مغزی، زوال عقل، ضربه به سر، عفونتهای مغز، نواقص مادرزادی زمان تولد، آسیبهای مغزی، تومورها و دیگر ضایعات اشغالکننده فضا داشته باشد. شکل نهایی صرع، صرع بیمارگونه و ثانویه نامیده میشود. برای صرع ثانویه میتوان معیارهای پیشگیرانه را مطابق دلایل مختلف بیماری اتخاذ کرد. ذکر این نکته نیز جالب توجه است که در بیش از 80 درصد موارد نمیتوان علل قطعی بیماری را معلوم کرد. این نوع بسیار شایع صرع به عنوان صرع ناشناخته یا اولیه شناخته میشود، در نتیجه غیرقابل پیشگیری است، ولی با داروهای ضد صرع میتوان آن را درمان کرد.