مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
تعدیل سیستم ایمنی شرطی: نیاز ها و جهت تحقیقاتی
عنوان انگلیسی مقاله:
Conditioned immunomodulation: Research needs and directions
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
ایمنی شناسی پزشکی و روانپزشکی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1- مقدمه
2- مطالعات آینده
2-1 ملاحظات روش شناسی
2-2 اهمیت زیستی تغییرات شرطی ایمنی
3- نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
The oldest experimental studies of a relationship between the brain and the immune system were studies of conditioning conducted by Soviet investigators in the 1920s (e.g., Metal nikov & Chorine, 1926). The earliest modern studies on conditioned change in immunologic reactivity were confined to immunosuppressive responses and the conditioned taste aversion paradigm (Ader & Cohen, 1975; Rogers, Reich, Strom, & Carpenter, 1976; Wayner, Flannery, & Singer, 1978). Research in this area now includes a variety of experimental circumstances under which conditioning can modulate immune responses. The experimental design requirements for studies of conditioning, however, are basically the same (Table 1). The critical experimental group (Group CS) consists of animals that are conditioned by the pairing of a conditioned stimulus (CS, e.g., the novel taste of saccharin) and an unconditioned stimulus (UCS, e.g., the immunomodulating effects of a drug or an antigen). Some time after conditioning, these animals may or may not be injected with an antigen and are reexposed to the CS. Measures of immunologic reactivity are obtained periodically thereafter.
1- مقدمه
قدیمی ترین مطالعات آزمایشی بر روی رابطه بین مغز و سیستم ایمنی، مطالعات مربوط به شرطی سازی بوده اس که توسط محققان شوروی سابق در 1920 میلادی انجام شد( متلانیکوف و کورین 1926). اولین مطالعات بر روی تغییرات شرطی در واکنش ایمنولوژیکی محدود به پاسخ های سرکوب کننده سیستم ایمنی و پارادایم بیزاری چشایی( ادر و کوهن 1975، راجرز، ریچ، استورم و کارپنیتر 1976، وینر، فلانری و سینگر 1978) انجام شده اند. تحقیقات در این زمینه شامل طیفی از شرایط آزمایشی است که تحت آن شرطی سازی موجب تعدیل پاسخ های ایمنی می شود. ملزومات طرح آزمایشی برای مطالعات شرطی سازی، اساسا یکسان می باشند(جدول 1). گروه آزمایشی اصلی( گروه CS) متشکل از حیواناتی است که با جفت سازی یک محرک شرطی( CS برای مثال چشیدن ساکارین) و محرک غیر شرطی(UCS یعنی اثرات تعدیل ایمنی دارو یا آنتی ژن) شرطی سازی می شوند. گاهی اوقات پس از شرطی سازی، این حیوانات ممکن است با یک آنتی ژن تزریق شوند یا نشوند و یا این که در معرض CS قرار بگیرند. شاخص های واکنش ایمنی به طور دوره ای بدست می آیند.
