مقاله ترجمه شده درباره بارکدینگ DNA ماده گیاهی دارویی برای شناسایی – سال 2014
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
بارکدینگ DNA ماده گیاهی دارویی برای شناسایی
عنوان انگلیسی مقاله:
DNA barcoding of medicinal plant material for identification
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
کشاورزی، زیست شناسی و داروسازی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
فارماکوگنوزی، ژنتیک، علوم گیاهی و علوم سلولی و مولکولی و گیاهان دارویی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
مقدمه
لوکوس های پیشنهادی به منزله بارکدهای گیاه
چالش ها و محدویت های بارکدگذاری
دسترسی پذیری داده ها
نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Introduction
The traditional system of medicine utilizes medicinal plants to cure various ailments but the herbal industry suffers from substitution and adulteration of medicinal herbs with closely related species. The efficacy of the drug decreases if it is adulterated, and in some cases, can be lethal if it is substituted with toxic adulterants. Hence, the correct formulation is important for the medicinal herb to be effective. The traditional methods of medicinal plant identification include organoleptic methods (identification by the senses: taste, sight, smell, touch), macroscopic and microscopic methods (identification by shape, colour, texture) and chemical profiling (e.g. TLC, HPLC-UV, HPLC-MS). However, neither method can identify the related species easily in processed products because the former method requires trained personal for macroscopic and microscopic examinations. In the latter method, chemical profiles or markers may be affected by physiological and storage conditions. Authentication at the DNA level provides more reliability because, in contrast to RNA, DNA is a stable macromolecule that is not affected by external factors and is found in all tissues. Therefore, development of DNA-based markers is important for authentication of medicinal plants.
مقدمه
نظام سنتی پزشکی از گیاهان دارویی جهت درمان بیمارهای مزمن مختلف استفاده میکند ، البته صنعت گیاهی از اختلاط ، تقلب و تعویض گیاهان طبی با گونه های به هم مرتبط رنج می برد. در صورتی اثر بخشی دارو کاهش می یابد که با داروهای دیگر ترکیب شود و حتی در برخی موارد در صورتی که ناخالصی های سمی جایگزین آن شود می تواند خطرناک و کشنده باشند. بنابراین طرح فرمول درست و صحیح برای اثر بخشی گیاه طبیعی مهم است . روشهای سنتی شناسایی گیاه طبی شامل مواد دارای خواص ظاهری ( که با حواس زیر شناسایی می شوند : چشایی ، بینایی ، بویایی ، لامسه ) ، روشهای مارکوسکوپی و میکروسکوپی ( که با شکل ، رنگ و بافت شناسایی می شوند ) و نیمرخ های شیمیایی ( مثل YLC,HPLC-UV,HPLC-MS) می شوند. البته ، هیچیک از روشهای قادر به شناسایی و تشخیص آسان گونه های بهم مرتبط در محصولات آمایشی نمی شود، زیرا روش اول مستلزم آموزش بررسی های میکروسکوپی و ماکروسکوپی به افراد است . نیمرخ های شیمیایی یا نشانگرها در روش دوم متاثر از شرایط فیزیولوژیکی و ذخیره سازی هستند. اثبات درستی و صحت سطح DNA اعتبار پذیری بیشتری را ارایه می دهد ، زیرا DNA برخلاف RNA یک ماکرو مولکول ثابت است و متاثر از عوامل خارجی نیست ، و در تمام بافت ها یافت می شود. بنابراین ، توسعه نشانگرهای –DNA برای اثبات درستی و صحت گیاهان طبی مهم است .
