مقاله ترجمه شده درباره روش های مختلف خشک کردن روی خصوصیات آنتی اکسیدانی برگ ها و چای گونه های زنجبیل
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
اثرات روش های مختلف خشک کردن روی خصوصیات آنتی اکسیدانی برگ ها و چای گونه های زنجبیل
عنوان انگلیسی مقاله:
Effects of different drying methods on the antioxidant properties of leaves and tea of ginger species
کلمات کلیدی مقاله:
خشک کردن حرارتی، غیرحرارتی و خشک کردن با انجماد، خصوصیات آنتی اکسیدانی، زنجبیلیان
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
کشاورزی و زیست شناسی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
گیاهان دارویی و علوم گیاهی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. مواد و روش ها
2.1. مواد شیمیایی و وسایل
2.2 مواد گیاهی
2.3. فرایند خشک کردن
2.4. استخراج نمونه
2.5. محتوای فنلی کل
2.6. تعیین فعالیت آنتی اکسیدانی
2.6.1. فعالیت تنظیف کنندگی رادیکال DPPH
2.6.2. قدرت کاهشی فریک
2.6.3. توانایی کلاته کنندگی یون فروس
2.6.4. فعالیت مهاری پراکسیداسیون لیپید
2.7. کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا
3. نتایج و بحث
3.1. توصیف گونه های گیاهی
3.2. خصوصیات آنتی اکسیدانی برگ های تازه
3.2.2. عصاره گیری با متانول
3.3. اثرات روش های خشک کردن حرارتی
3.4. اثرات روش های خشک کردن غیرحرارتی
3.5. جوشانده های (چای) A. zerumbet
4. نتیجه گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Past studies on the antioxidant properties (AOP) of ginger species (Zingiberaceae) were confined to rhizomes. Although their leaves have been used for food flavouring and in traditional medicine (Larsen, Ibrahim, Khaw, & Saw, 1999), very little research has been done on their total phenolic content (TPC) and antioxidant activity (AOA). Alpinia zerumbet, also known as Shell Ginger, is an ornamental plant with attractive fragrant flowers. In Japan, leaves of A. zerumbet (Getto) are sold as herbal tea, and are used to flavour noodles and wrap rice cakes. Its tea has hypotensive, diuretic, and antiulcerogenic properties (Mpalantinos, de Moura, Parente, & Kuster, 1998). Decoction of leaves has been used during bathing to alleviate fevers. From the leaves of A. zerumbet, flavonoids, kava pyrones, and phenolic acids have been isolated (Elzaawely, Xuan, & Tawata, 2007; Mpalantinos et al., 1998). Leaves of A. zerumbet had the highest TPC and AOA among five species of Alpinia studied (Chan et al., 2008). Leaves had higher inhibition of b-carotene oxidation and radical–scavenging activity than rhizomes (Elzaawely et al., 2007).
1. مقدمه
مطالعات گذشته روی خصوصیات آنتی اکسیدانی (AOP) گونه های زنجبیل (زنجبیلیان)، منحصر به ریزوم ها بوده است. اگرچه برگ های آن ها برای طعم دادن به غذا و طب سنتی مورد استفاده قرار می گرفتند (Larsen, Ibrahim, Khaw, & Saw, 1999) اما پژوهش ها خیلی کمی روی محتوای فنلی کل و فعالیت آنتی اکسیدانی آن ها صورت گرفته بود (AOA).
Alpinia zerumbet، که تحت عنوان زنجبیل پوسته ای (حلزونی) (Shell Ginger) نیز شناخته می شود، یک گیاه تزئینی است که گل های معطر جذابی دارد. در ژاپن، برگ های A. zerumbet (Getto)، به عنوان جوشانده گیاهی فروخته می شد و برای طعم دار کردن نودل و پیچیدن کیک برنجی مورد استفاده قرار می گرفت. جوشانده ی آن، پایین آورنده ی فشار خون و ادرارآور است و خصوصیات ترمیم کنندگی زخم دارد (Mpalantinos, de Moura, Parente, & Kuster, 1998). جوشاندن برگ ها در طی استحمام برای کاهش تب مورد استفاده قرار می گرفت. از برگ های A. zerumbet، فلاونوئیدها، پیرون های کاوا و اسیدهای فنولیک استخراج شده اند (Elzaawely, Xuan, & Tawata, 2007; Mpalantinos et al., 1998). در بین 5 گونه ی Alpiniaی موردمطالعه، برگ های A. zerumbet بالاترین مقدار TPC و AOA را دارند (Chan et al., 2008). برگ ها نسبت به ریزوم ها مهارکنندگی اکسیداسیون بتا کاروتن و فعالیت تنظیف کنندگی رادیکال ها بالاتری دارند (Elzaawely et al., 2007).
