مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
عسل و دیابت شیرین: موانع و چالش ها- راهی که باید اصلاح شود
عنوان انگلیسی مقاله:
Honey and diabetes mellitus: Obstacles and challenges – Road to be repaired
کلمات کلیدی مقاله:
دیابت عسل آنتی اکسیدان ضد التهاب
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
علوم تغذیه، غدد و متابولیسم یا اندوکرینولوژی
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
1. معرفی
2. روش تحقیق
1-2 انتخاب مطالعات
2-2 استخراج داده ها
3-2 تاییدیه اخلاقی
3. نتایج
4. بحث
5. نتیجه
منابع
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Honey is a sweet viscous substance made by honey bees using the nectar part of the flowers. Honey has various physical, physiological and chemical characteristics. The consumption of honey has a very long history among human beings. It has been used in numerous ancient cultures as a complete nourishing food, beverages as sweetening and flavoring agent as well as a remedy for many illnesses (Ismail et al., 2015). Since ancient times, honey has been known for its nutritive and therapeutic values. The global production of honey is approximately 1.20 million tons per annum (Bogdanov et al., 2008). China, Turkey, Argentina, Mexico and United States are the main makers of honey. The most important ingredient of honey is carbohydrates present in the form of monosaccharides, fructose, glucose and disaccharides, maltose and sucrose. The sweetness of honey is due to the presence of these ingredients. Furthermore, honey contains amino acids, vitamin B, Vitamin B6, Vitamin C, niacin, folic acid, minerals, iron, zinc and antioxidants (David Ball, 2007; Fatimah et al., 2013). Honey is commonly used as an anti-inflammatory, anti-oxidant and antibacterial agent (Noori et al., 2014).
1. معرفی
عسل یک ماده چسبناک شیرین است که توسط زنبور عسل با استفاده از بخش شهد گل ها ساخته شده است. عسل دارای ویژگی های فیزیکی، فیزیولوژیکی و شیمیایی گوناگون است. مصرف عسل دارای تاریخ بسیار طولانی در میان انسان ها می باشد. استفاده از عسل در فرهنگ های متعدد باستانی به عنوان یک تغذیه ی مقوی کامل، به عنوان شیرین کننده و طعم دهنده ی نوشیدنی ها و همچنین در درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است(Ismail et al., 2015). از زمان های قدیم، عسل به علت دارا بودن ارزش های تغذیه ای و درمانی آن، شناحته شده است. تولید جهانی عسل تقریبا20/1 میلیون تن در سال است(Bogdanov et al., 2008). چین، ترکیه، آرژانتین، مکزیک و ایالات متحده، تولیدکنندگان اصلی عسل هستند. مهمترین عنصر عسل، کربوهیدراتهایی هستند که در قالب مونوساکارید، فروکتوز، گلوکز و دی ساکارید، مالتوز و ساکارز در این ماده وجود دارند. شیرینی عسل به دلیل حضور این مواد است. علاوه بر این عسل حاوی اسید آمینه، ویتامین B، ویتامین B6، ویتامین C، نیاسین، اسید فولیک، مواد معدنی، آهن، روی و آنتی اکسیدانت می باشد(David Ball, 2007; Fatimah et al., 2013). عسل معمولا به عنوان عامل ضد التهابی، آنتی اکسیدانت و ضد باکتری استفاده می شود(Noori et al., 2014).
