مقاله ترجمه شده درباره بهبود خواص دوغاب رس دریایی با روش ترکیبی فیزیکی-شیمیایی (CPCM) – سال 2015
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
بهبود خواص دوغاب رس دریایی با روش ترکیبی فیزیکی-شیمیایی (CPCM)
عنوان انگلیسی مقاله:
Improvements of marine clay slurries using chemicalephysical combined method (CPCM)
کلمات کلیدی مقاله:
روش ترکیبی شیمیایی فیزیکی (CPCM)، بهبود خاك، دوغاب رس دریایی (MC)، احیای زمین، تثبیت شیمیایی، پیش بارگیری خلاء (VP)، اضافه کردن
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی عمران
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
خاک و پی و مدیریت ساخت
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1- معرفی
2- CPCM1 ترکیب شده با پیش بارگذاری خلأی
3- CPCM2 ترکیب شده با سربار و ژئوبگ ها
4- مقایسه و بحث روی CPCM
4-1 تأثیرگذاری CPCM
4-2 مسیر زهکشی
4-3 مقدار پیش بارگذاری
4-4 نمو مقاومت در خلال CPCM و بعد از آن
4-5 ظرفیت باربری کل CPCM2 باژئوبگ ها
5- نتایج
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Introduction
Large-scale land reclamation projects have been undertaken since the last few decades in different countries and/or regions across the world. Limited suitable costal land combined with high increase of economy and population has been the main reason accounting for this fast development. However, there are some constraints concerning the increasing demand of land reclamation practice. Aside from the availability of the landfill materials which normally use sands or hill-cut materials, another drawback is the deeper and deeper water depth to be reclaimed. In the past, land reclamation works used to be carried out from depths of 5e10 m. However, in the current land reclamation practice, works have to venture deeper water of more than 15e20 m and thus will incur much higher costs. Most projects in China used the method of vacuum preloading (VP) to improve dredged or very soft clays in coastal cities for land reclamation purpose. One concern raised from this practice is the limited achievable ultimate bearing capacity, which is commonly 60e80 kN/m2 . The consequence of this limited bearing capacity means that it often requires further ground improvement, especially for areas designated for heavy duty activities
1- معرفی
پروژه های احیاء اراضی در مقیاس بزرگی در طول دهه های اخیر در کشورهای مختلف و مناطق مختلف جهان انجام شده اند. محدودیت زمین های ساحلی مناسب به همراه افزایش جمعیت و رشد اقتصاد عامل اصلی این گسترش بودند، همچنین محدودیت هایی در باب افزایش تقاضا در مورد پرداختن به احیا اراضی وجود دارد.
جدای از در دسترس بودن مصالح خاکریز که معمولاً از ماسه با خاکبرداری از تپه ها استفاده می شود مانع بعدی عمیق و عمیق تر شدن عمقی است که باید بهسازی شود.
در گذشته کارهای احیای اراضی برای حدود عمق های 5 تا 10 متری انجام می شد ولی هم اکنون در کارهای بهسازی مجبورند در عمق های آب 15 تا 20 متری هم به ماجراجویی دست بزنند که این باعث بالا رفتن هزینه ها می شود.
بیشتر پروژه های احیای اراضی در شهرهای ساحلی در چین از روش پیش بارگذاری خلأیی (VP) جهت بهسازی رس بسیار نرم و رس حاصل از لایروبی استفاده می کنند. نگرانی که در این باب وجود دارد محدودیت هایی جهت دست یافتن به ظرفیت باربری نهایی است که معمولاً 60 تا 80 کیلونیوتون بر مترمربع است.
نتیجه این محدودیت در ظرفیت باربری این است که اغلب باید در مناطقی که برای فعالیت ها و وظایف سنگینی طراحی می شوند بهسازی زمین بیشتری انجام شود.