مقاله ترجمه شده درباره زمان بندی خدمه آمبولانس برای حداکثر پوشش – سال 2010
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
زمان بندی خدمه آمبولانس برای حداکثر پوشش
عنوان انگلیسی مقاله:
Scheduling ambulance crews for maximum coverage
کلمات کلیدی مقاله:
مکانیابی آمبولانس، زمانبندی شیفت، جستجوی ممنوعه، برنامه‌نویسی عدد صحیح
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
مهندسی الگوریتم ها و محاسبات، هوش مصنوعی، سامانه های شبکه ای
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
مقدمه
مروری بر منابع علمی مرتبط
مدل‌های مکانیابی آمبولانس
پارامترها
مدل‌های زمانبندی شیفت کاری
تخصیص استاتیکی آمبولانس‌ها به ایستگاه‌ها
پارامترها
زمانبندی هفتگی آمبولانس‌ها
نمادگذاری
مدل ۱: حداکثرسازی پوشش موردانتظار تجمعی
مدل ۲: حداکثر پوشش موردانتظار، حداکثر پوشش موردانتظار تجمعی
نتایج محاسباتی
نتیجه‌گیری
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
The effectiveness of emergency medical services (EMS) is a crucial ingredient of an efficient healthcare system. The quality of service for EMS systems is measured according to multiple criteria, including average response time, the type of care that EMS staff are trained to provide, and the equipment to which they have access. The most commonly used indicator of quality of service is the fraction of calls whose response time is within a time standard, typically 8–10 minutes. In planning models, this quantity is often approximated using the concept of coverage, where a demand node is assumed to be covered by an ambulance station if the average response time is within a preset limit. Many studies exist on improving the quality of service of EMS systems. We refer the reader to Goldberg (2004) for a recent review. Although the basic assumptions of such studies vary, based on the perspective of the modeller and the EMS system at hand, one common assumption is the static availability of the service resources. In other words, once an ambulance is introduced into the system, it is assumed to be active at any given time. However, this is usually not the case in realworld applications because of the human element involved
1. مقدمه
تأثیربخشی خدمات پزشکی اورژانس (EMS) جزء مهمی از یک نظام بهداشت و درمان کارآمد است. کیفیت خدمات سیستم‌های EMS مطابق با معیارهای متعددی سنجیده می‌شود که از آن جمله میانگین زمان پاسخ، نوع درمان آموزش داده‌شده به پرسنل اورژانس و تجهیزات قابل‌دسترس را می‌توان نام برد. پرکاربردترین شاخص کیفیت خدمات درصد تماس‌هایی‌ست که زمان پاسخ‌شان در محدودة زمانی استاندارد، معمولاً بین ۸ تا ۱۰ دقیقه، است. در مدل‌های برنامه‌ریزی، این کمیت اغلب با بکارگیری مفهوم پوشش تقریب زده می‌شود که در آن فرض می‌شود گرة تقاضا تحت پوشش ایستگاه آمبولانس است مشروط بر اینکه میانگین زمان پاسخ در محدودة ازپیش‌تعیین‌شده باشد. مطالعات زیادی در ارتباط با بهبود کیفیت خدمات سیستم‌های EMS وجود دارد. خوانندگان می‌توانند برای مرور مطالعات اخیر به مقاله گولدبرگ (۲۰۰۴) مراجعه کنند. اگرچه فرضیات اولیة این قبیل مطالعات متفاوتند، اما با توجه به دیدگاه مدل‌کننده و سیستم EMS موردنظر فرضیة مشترک بین مطالعات قابلیت دسترسی ثابت به منابع خدماتی است. به عبارتی دیگر، زمانی که آمبولانسی به سیستم معرفی می‌شود، فرض می‌شود هر زمانی آماده بکار است. با این حال، معمولاً به جهت عنصر انسانی دخیل در این سیستم این اتفاق در دنیای واقعی نمی‌افتد.
