مقاله ترجمه شده درباره خاصیت ویسکوالاستیکی پوست – سال 2014
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
خاصیت ویسکوالاستیکی پوست مورد مطالعه با استفاده از تکنیک های مبتنی بر میکروپروب در محیط آزمایشگاهی
عنوان انگلیسی مقاله:
Skin viscoelasticity studied in vitro by microprobe-based techniques
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
پزشکی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
پوست و مو، مهندسی بافت
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
1.روش آزمایش
2.آماده سازی نمونه
2.2.آنالیز بافت شناسی
2-3 تست مکانیکی مبتنی بر میکرو پروب
3.نتایج و بحث
3.1. رفتار دفورمه شدن وابسته به زمان
2.3. ثابت های ویسکو الاستیک و سختی تماس الاستیک
3-3 بافت شناسی مقطعی
3-4 خزش و استراحت تنش
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
2. Experimental methods
2.1. Sample preparation
Because of histological, physiological, and immunological similarities of porcine skin and human skin (Schmook et al., 2001; Avon and Wood, 2005; Zak et al., 2011), skin samples of euthanized 8–12 months old American Yorkshire pigs were tested within 5 h from acquisition. The samples were embedded in a filtered paper soaked in 0.9% NaCl solution and the hair was removed with a surgical knife. Samples containing the stratum corneum and a significant portion of the epidermis were obtained by shearing off an outer skin layer of a few micrometers thickness with a surgical blade. This method is preferred over chemical isolation techniques because it allows for tissue separation with minimal damage and without undesirable chemical effects. Dermis samples were obtained from whole skin samples by shearing off most of the hypodermis with a surgical knife. After testing, the samples were frozen on dry ice.
روش آزمایش
آماده سازی نمونه
به دلیل تشابه های فیزیولوژیکی، ایمونولوژیکی پوست خوک و انسان ، نمونه های یوتانایزد شده خوک های آمریکایی 8 تا 12 ماهه در 5 ساعت بعد از جمع آوری مورد آزمون قرار گرفت. نمونه ها در کاغذ صافی پیچیده شده و در محلول کلرید سدیم غوطه ور شد و مو ها با استفاده از یک چاقوی جراحی پاک شد. نمونه های شامل کورنوم لایه ای و بخش زیادی از اپیدرم ها از طریق برش لایه ی بیرونی پوست با ضخامت چند میکرو متر با چاقوی جراحی تهیه شد. این روش به روش شیمیایی برتری دارد به این دلیل که در این روش بافت کمترین آسیب را میبیند. نمونه های غشای میانی پوست نیز از طریق برداشتن هیپودرم با چاقوی جراحی از پوست بدست آمد. بعد از ازمایش نمونه ها بر روی یخ خشک فریز شد.
