مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
اساس ساختاری ویژگی دارویی آلبومین سرم انسانی
عنوان انگلیسی مقاله:
Structural Basis of the Drug-binding Specificity of Human Serum Albumin
کلمات کلیدی مقاله:
آلبومین سرم انسان، اتصال دارو، خاصیت دارو، کریستالوگرافی پروتئین
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
زیست شناسی و داروسازی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
فارماکولوژی یا داروشناسی، علوم سلولی و مولکولی، بیوشیمی و بیوفیزیک
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
معرفی
نتایج و بحث
تعیین ساختار و مرور
مکان دارو 1 در میریستیت-HAS
مکان دارو 2
مواد و روش ها
جمع آوری داده ها و تعیین ساختار
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Introduction
Problems associated with adsorption, distribution, metabolism and elimination (ADME) add considerably to the complexity and cost of the development of new drugs1 and are driving the search for techniques to optimise ADME characteristics at an early stage in the design process. One of the most important factors affecting the distribution and the free, active concentration of many administered drugs is binding affinity for human serum albumin (HSA). Albumin, the most abundant protein in human plasma (w600 mM), is a 66 kDa monomer containing three homologous helical domains (I–III), each divided into A and B subdomains (Figure 1(a)). The protein binds a wide variety of endogenous ligands including nonesterified fatty acids, bilirubin, hemin and thyroxine,2 all of them acidic, lipophilic compounds, in multiple sites.3–8 Many commonly used drugs with acidic or electronegative features (e.g. warfarin, diazepam, ibuprofen) also bind to HSA, usually at one of two primary sites (1 and 2), located in subdomains IIA and IIIA, respectively9,10. While a degree of albumin-binding may be desirable in helping to solubilize compounds that would otherwise aggregate and be poorly distributed, drugs with an excessively high affinity for the protein (O95% bound) require correspondingly higher doses to achieve the effective concentration in vivo, can be slow to distribute to sites of action and may not be efficiently eliminated.11–14
معرفی
مسائل مربوط به جذب ، توزیع ، متابولیسم و حذف (ADME) به طور قابل توجهی به پیچیدگی و هزینه توسعه داروهای جدید افزوده و جستجو برای تکنیک های بهینه سازی مشخصه های ADME در مرحله اولیه فرآیند طراحی را به پیش می برند. یکی از مهم ترین عوامل اثر گذار بر توزیع و تمرکز فعال آزاد بسیاری از داروهای تجویز شده پیوستگی برای آلبومین سرم انسانی (HSA) است. آلبومین ، فراوان ترین پروتئین در پلاسمای انسانی (~ 600μM) یک تکپاره 66 kDa حاوی سه حوزه مارپیچ مشابه (I-III) می باشد که هر یک به دو زیر حوزه A و B تقسیم می شوند (تصویر 1(a)). این پروتئین محدوده گسترده ای از اسیدهای چرب غیر استری ، بیلی روبین ، همین و پیروکسین را به هم متصل می کند که همه آنها ترکیبات اسیدی چربی دوست در مکان های متعدد هستند. بسیاری از داروهای پرکاربرد با ویژگیهای اسیدی یا الکترونگاتیو (مانند مرگ موش ، دیازپام ، ایبو پروفن) نیز معمولا در یکی از دو مکان اولیه (1 و 2) به ترتیب واقع در حوزه های فرعی IIA و IIIA به HSA متصل هستند. درحالیکه درجه ای از پیوستگی آلبومین می تواند برای کمک به حل ترکیباتی که در غیر اینصورت تجمیع و به طور ضعیفی توزیع می شوند ، مطلوب باشد ، داروهای با پیوستگی بسیار بالا برای پروتئین(بیشتر از 95% پیوستگی) برای دستیابی به غلظت موثر در داخل بدن نیازمند دوزهای بالاتر بوده ، ممکن است توزیع آنها در مکان های فعال کند بوده و به طور موثر حذف نشوند.