مقاله ترجمه شده درباره مکانیزم عمل دیوارهای آب بند در کاهش آپلیفت سازه های زیرزمینی بزرگ ناشی از روانگرایی خاک
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
مکانیزم عمل دیوارهای آب بند در کاهش آپلیفت سازه های زیرزمینی بزرگ ناشی از روانگرایی خاک
عنوان انگلیسی مقاله:
Working mechanism of cutoff walls in reducing uplift of large underground structures induced by soil liquefaction
کلمات کلیدی مقاله:
سازه های زیرزمینی بزرگ، زلزله، روانگرایی، آپلیفت، دیوارهای آب بند، مکانیزم، پارامترهای طراحی
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
مهندسی عمران
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
سازه، خاک و پی و زلزله
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. مدل المان محدود
2.1. مدل فیزیکی
2.2. مدلسازی مواد و مشخصات
2.3. شبکه المان محدود و شرایط مرزی
2.4. وارد کردن حرکات زلزله
3. مکانیزم آپلیفت و مکانیزم عمل دیوارهای آب بند
3.1. اثرات دیوارهای آب بند
3.2. اثرات دیوارهای آب بند تحت بزرگی‌های مختلف نوسانات زلزله
3.3 مکانیزم‌ها
4. پارامترهای طراحی دیوار
4.1. فشار فعال بر روی دیوارهای آب بند در حین زلزله
4.2. اثرات موقعیت‌های دیوارهای آب بند جانبی
4.3. اثرات مدول و ضخامت دیوار آب بند
4.4. اثرات نفوذپذیری دیوار آب بند
5. نتایج و بحث
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
1. Introduction
Underground structures in saturated liquefiable soils may be subjected to severe damages during earthquake. One of the reasons is the uplift or even floatation of underground structures due to soil liquefaction. Subway tunnels or underground pipelines, for example, may be subjected to very large shear load if part of the tunnels or pipelines are in liquefiable soils and prone to uplift while the other in non-liquefiable ones. The shear load may be much larger than the shear strength of the underground structures. The soil liquefaction induced uplift of underground pipelines during strong earthquake was observed as early as in 1964 Niigata Earthquake and Alaska Earthquake [1]. Such damages were found in many recent large earthquakes, such as 1989 Loma Priesta Earthquake [2], 1993 Hokkaido–Nansei–Oki Earthquake [3], 1994 Hokkaido– Toho–Oki Earthquake [4], 1995 Kobe Earthquake [5] and 1999 Taiwan Earthquake [6]. Liquefaction induced uplift of large underground structures can also be found. It was reported that some tunnels were prone to floatation during the 1989 Loma Priesta Earthquake [7].
1. مقدمه
سازه‌های زیرزمینی در خاک‌های روانگرای اشباع ممکن است در معرض آسیب‌های شدید در طول وقوع زلزله قرار می‌گیرند. یکی از دلایل این امر آپلیفت یا حتی شناوری سازه‌های زیرزمینی ناشی از روانگرایی خاک است. تونل‌های مترو یا خطوط زیرزمینی، برای مثال، ممکن است در معرض بار برشی بسیار بزرگ قرار می‌گیرند اگر بخشی از تونل یا خطوط لوله در خاک‌های روانگرا قرار داشته باشند و مستعد آپلیفت باشند در حالیکه دیگر بخش‌ها در خاک‌های غیر روانگرا باشند. بار برشی ممکن است بسیار بزرگ تر از مقاومت برشی سازه‌های زیرزمینی باشد. آپلیفت ناشی از روانگرایی خاک لوله‌های زیرزمینی در طول زلزله‌های قوی از زلزله نیگاتا و زلزله آلاسکا در سال 1964 دیده شد. چنین صدماتی در زلزله‌های بزرگ اخیر مثل زلزله لوما پریستا 1989، زلزله توهواوکی 1993، زلزله کوبه 1995، و زلزله تایوان 1999، ایجاد شده است. آپلیفت ناشی از روانگرایی سازه‌های زیرزمینی بزرگ را نیز می‌توان مشاهده کرد. گزارش شده است که برخی تونل‌ها در حین زلزله لوما پریستا 1989، مستعد شناوری بوده‌اند.
