ترجمه مقاله اثر تیمار موم و کیتوزان بر کیفیت و ماندگاری ارقام انبه انتخابی (Mangifera indica L) – سال 2019
مشخصات مقاله:
عنوان فارسی مقاله:
عنوان انگلیسی مقاله:
کلمات کلیدی مقاله:
مناسب برای رشته های دانشگاهی زیر:
کشاورزی-صنایع غذایی
مناسب برای گرایش های دانشگاهی زیر:
فیزیولوژی و فناوری پس از برداشت محصول و کنترل کیفی و بهداشت
وضعیت مقاله انگلیسی و ترجمه:
مقاله انگلیسی را میتوانید به صورت رایگان با فرمت PDF از باکس زیر دانلود نمایید. ترجمه این مقاله با فرمت WORD – DOC آماده خریداری و دانلود آنی میباشد.
فهرست مطالب:
چکیده
1. مقدمه
2. مواد و روشها
2.1. جمع آوری مواد آزمایشی
2.2 آماده سازی مواد آزمایشی
2.3 طراحی آزمایشی و کاربرد درمانی
2.4 داده‌های جمع آوری شده
2.4.1 درصد اتلاف وزن
2.4.2 سفتی
2.4.3 مجموع مواد جامد محلول
2.4.4 اسیدیته قابل تیتر و PH
2.4.5 بروز بیماری
2.4.6 شدت بیماری
2.4.7 عمر نگهداری
2.5 تحلیل آماری
3 نتایج و بحث
3.1 درصد اتلاف وزن
3.2 سفتی
3.3 کل مواد جامد محلول
3.4 اسیدیته قابل تیتر و PH
3.5 بروز بیماری
3.6 شدت بیماری
3.7 عمر نگهداری
4نتیجه گیری
منابع
قسمتی از مقاله انگلیسی و ترجمه آن:
Abstract
Mango is one of the most economically important fruit facing greater problems in storage and transportation to long distance market because of its perishable nature. Evidence suggested that application of edible coatings is a key step to reduce loss of perishable commodities. In line with this, Beeswax and chitosan at different concentrations (0.5%, 1.5% and 2%), and two mango varieties (Apple and Tommy Atkins) were evaluated using completely randomized design (CRD) in three replications. Application of beeswax and chitosan at (2%) significantly reduced physiological weight loss (%), total soluble solid (°Brix), titratable acidity (%), pH, disease incidence (%), disease index (%), maintained Firmness (N) and prolonged shelf-life of fruits compared with untreated control. It was concluded that edible coatings used in the present study have a good potential in maintaining the fruit quality and beeswax at 2% being the most effective treatment on all parameters tested.
چکیده
انبه یکی از مهمترین و مقرون به صرفه‌ترین میوه‌هایی است که به دلیل ماهیت فاسد شونده‌ای که دارد، نگهداری و حمل و نقل آن تا بازارهای راه دور با مشکلات زیادی روبروست. شواهد نشان می‌دهند که استفاده از روکشهای خوراکی، گام مهمی در کاهش تلفات کالاهای فاسدشونده است. با توجه به این امر، موم و کیتوزان در تراکمهای مختلف ( 0.5٪ ، 1.5٪ و 2٪) و دو گونه انبه (Apple و Tommy Atkins) با استفاده از یک طرح كاملاً تصادفي (CRD) و با سه بار تكرار مورد ارزيابي قرار گرفتند. استفاده از موم و کیتوزان (2%) موجب شد تا اتلاف وزن فیزیولوژیکی (٪)، کل مواد جامد محلول (Brix) ، اسیدیته قابل تیتر (%)، pH ، بروز بیماری (٪) ، شاخص بیماری (٪) ، حفظ سفتی (N) و ماندگاری طولانی مدت میوه‌ها در مقایسه با گروه کنترل تیمار نشده تا حد قابل توجهی کاهش یابد. اینگونه نتیجه گیری شد که روکشهای خوراکی مورد استفاده در پژوهش حاضر ، پتانسیل خوبی در حفظ کیفیت میوه دارند و موم در میزان 2٪ موثرترین تیمار در تمام پارامترهای مورد بررسی است.
